بررسی نقش ساختاری حکمروایی خوب شهری در ایجاد شهرهای هوشمند (نمونه مورد مطالعه: شهرداری تبریز)

ترکیب ict با برنامه‌ریزی شهری، تئوری شهر هوشمند را مطرح می‌کند. اما آنچه که در توسعه زیرساخت و ایجاد چنین شهری نقش سازنده دارد حکمروایی خوب شهری است. شهرداری تبریز علی‌رغم صرف هزینه بسیار در اجرای فناوری‌های جدید به دلیل اینکه ساختار مدیریت و برنامه‌ریزی مناسبی برای انتخاب فناوری و نحوه اجرای آن ندارد موفقیت چندانی به دست نیاورده و نتوانسته است گامهای اولیه بسوی ایجاد یک شهر هوشمند را بردارد. هدف از این پژوهش شناسایی مولفه‌های تاثیرگذار حکمروایی خوب شهری در ایجاد شهر هوشمند تبریز به عنوان یک تئوری جدید و سنجش اولویت و تاثیر این مولفه‌ها می‌باشد. این پژوهش در 3 مرحله انجام یافته است. در مرحله اول برای شناسایی مولفه‌های اصلی، روش تحلیل سلسله مراتبی مبتنی بر نظر 10 خبره از کارشناسان شهرداری تبریز بکار گرفته شده که منجر به شناسایی 8 مولفه اصلی شده است. در مرحله دوم جهت سنجش اهمیت مولفه‌ها در ایجاد حکمروایی خوب شهری، گویه‌هایی تعریف و با استفاده از مدل anp مبتنی بر نظر 20 خبره اهمیت هر یک از مولفه‌ها شناسایی شده است. نتایج نشان می‌دهد در بین مولفه‌های حکمروایی خوب شهری، مولفه پاسخگویی با مقدار 0.269، قانونمندی با مقدار 0.206، مسئولیت‌پذیری با مقدار 0.118، اثربخشی با مقدار 0.114، شفافیت با مقدار 0.093، مشارکت با مقدار 0.073، اجماع‌گرایی با مقدار 0.064، عدالت با مقدار 0.059 به ترتیب بیشترین نقش را در حکمروایی خوب شهری دارا هستند. در مرحله سوم جهت تحلیل تاثیر مولفه‌های حکمروایی خوب در ایجاد شهر هوشمند، 376 نفر از کارمندان شهرداری تبریز پرسشنامه مربوطه را تکمیل نموده‌اند و مدلسازی ساختاری (lisrel) انجام یافته است. برحسب آزمون tvalue در بین متغیرهای مکنون درونی، مولفه پاسخگویی با اثر مستقیم 0.78، شفاف‌سازی با اثر مستقیم 0.76، اثربخشی 0.69، مشارکت با اثر مستقیم0.63، مسئولیت‌پذیری با اثر مستقیم0.60، عدالت با اثر مستقیم0.56، اجماع‌گرایی با اثر مستقیم0.52، قانون‌مندی با اثر مستقیم 0.50 به ترتیب بیشترین تاثیرات را در متغیر مکنون بیرونی شهر هوشمند دارند. نتایج نشانگر تاثیر بسیار بالای حکمروایی خوب شهری در ایجاد شهر هوشمند است زیرا معنی‌داری اعداد (t-value) از 1/96 بزرگ‌تر است.

The Role of urban good governance structure to create smart cities (Case study: Municipality of Tabriz)

The municipality has not been able to take the first steps towards building a smart city. The aim of this study was to identify factors affecting urban good governance in the creation of smart cities. The sample is Tabriz Municipality. This research was conducted in 3 stages. The first stage to identify the main components of urban good governance, the AHP model is used. The survey of 10 experts working in the municipality was done. The main components have been identified in 8 factors. In the second stage to assess the importance of the components in the development of good governance: item to be defined by Using ANP model. The survey of 20 experts working in the municipality was done. The results show that among the factors of urban good governance are as follow: accountability value 0.269, the legitimacy value 0.206, responsibility value 0.118, the effectiveness value 0.114, transparency value 0.093, participation value 0.073, conensusization value 0.064, and fairness value 0.059. The third for evaluating factors of good governance and their impact in smart cities created structural modeling. Cause of those 376 Questionnaires has been completed. The effect of each component in the creation of smart cities has been identified in LISREL software. TValue test shows the internal latent variables (urban good governance) components meet the high direct effect exogenous latent variable (smart city). The other means significant numbers (tvalue) are larger than 1.96. Theresults show very high impact urban good governance in the creation of smart cities.