تاثیر منظر رودکنارهای شهری در توسعه پایدار (نمونه موردی: رودخانه سلطان آباد شیراز)

جمعیت جهان با روندی افزایشی، از اوایل قرن 21 به بعد به سوی شهری شدن پیش می‏رود؛ از این رورویکرد توسعه پایدارشهری را به دلیل مزایای زیست‏محیطی، جای خود را در اغلب کشورها باز کرده است. از آنجا که منظرشهری در نقش یک راوی، مسئولیت انتقال پیام‌های گوناگون را برعهده می‌گیرد، با دارابودن سه بعد احساسی، فرهنگی و اکولوژیکی می‏تواند در رودخانه‏های درون‏ شهری که از فضاهای طبیعی پراهمیت هستند، علاوه بر تاثرات گسترده‏ای که براکوسیستم شهر دارند، عنصری اکولوژیک می‏باشد که نقش خود را به عنوان یک عنصر تاثیرگذار در توسعه ‏پایدار نشان می‏دهد. رودخانه سلطان‏آباد شیراز یکی از پتانسیل‏های تجمع در شهر شیرازمی‏باشد که این عامل می‏تواند بر ارتقاء توسعه پایدار و منظر شهری در شهر شیراز موثر باشد. این تحقیق با مطالعات میدانی و کتابخانه‏ای، نقش توسعه پایدارشهری در منظر و طراحی رودکناری شهر شیرازرا به عنوان هدف خود قرار داده و با استفاده از تکنیک دلفی پرسشنامه تخصصی تهیه گردید که توسط 60 نفر از متخصصین حوزه شهرسازی، معماری شهر شیراز پاسخ داده شد. جهت تحلیل اطلاعات از نرم افزارspss   استفاده و تحلیل‏آماری در 2 گروه توصیفی و تحلیلی انجام شد. جهت سنجش روایی از آلفای کرونباخ و به منظور تحلیل داده‏ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون آنالیز واریانس بهره ‏گرفته ‏شد. براساس نتایج پژوهش، طراحی حاشیه درون شهری با ضریب همبستگی 0/854 و سطح معنی‏داری 0/000، رابطه معنی‏داری با توسعه پایدار شهری داشته است و همچنین وجود سطح معنی‏داری آزمون آنالیز واریانس، مقدار 0/000>p شده که این بدان معناست که معیارهای توسعه پایدار شهری در ایجاد طراحی رودخانه‏های درون شهری و منظر پایدار شهری تاثیرگذار است و لیکن بین این معیارها اختلاف معناداری وجود دارد.