سنجش ابعاد و شاخص های زیست پذیری شهری (مورد مطالعه: شهر ساری)

هدف از این پژوهش بررسی وضعیت زیست‌پذیری شهر ساری و محلات آن و نیز ارزیابی کلی شهر ازنظر زیست‌پذیری شهری (در چهار بعد زیست‌پذیری شهری یعنی اجتماعی، اقتصادی ، زیست‌پذیری و کالبدی) است. روش مورداستفاده در این تحقیق برای جمع آوری داده ها، دو روش اسنادی و میدانی می باشد. فرآیند جمع‌آوری اطلاعات از طریق ابزار پرسشنامه ودر راستای تجزیه و تحلیل اطلاعات برآمده از پرسش نامه از آزمون t تک نمونه ای بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در شاخص اجتماعی تنها گویه میزان رضایت از همسایگان با میانگین 3.37 و sig = 000.0 بیشترین رضایت را در میان پاسخگویان داشته است و با قطعیت می‌توان گفت که در میان مولفه روابط با همسایگان، بیشترین رضایت در مورد رضایت از روابط همسایگی است. بررسی شاخص زیست محیطی و گویه‌های مربوط به تاسیسات و تجهیزات شهر ساری نشان می دهدکه از میان گویه‌های بررسی‌شده تنها رضایت از شبکه گاز در حد قابل قبولی است و شهروندان با میانگین 3.25 در سطح معناداری 0.035 =sig رضایت متوسط خود را از سیستم گازرسانی شهری ابراز داشته‌اند. در بررسی مولفه کیفیت بصری نیز به همین صورت تمامی گویه‌ها نشان می‌دهند که شهروندان از طراحی و نقشه شهری، سرزندگی محلات و زیبایی بصری و ظاهری شهر و محله رضایت پایینی دارند به‌صورتی که میانگین همه آنها در حدود 2.5 گزارش‌شده که نشان از ضعف کلی در این مولفه است. بررسی گویه های مختلف مربوط به مولفه های شاخص اقتصادی نشان می دهد که در مورد مولفه معیشتی در تمامی گویه‌ها در میان پاسخگویان اتفاق‌نظر وجود دارد که از هیچ گویه‌ای رضایت متوسط ندارند و در تمامی ابعاد معیشتی با سطح پایین رضایت مواجهیم. روی هم رفته می توان نتیجه گرفت که در میان تمامی مولفه‌های اصلی سنجش زیست‌پذیری، در شاخص اجتماعی مولفه حس تعلق به شهر ساری در شاخص زیست‌محیطی زیست‌پذیری وضعیت فضای سبز و تاسیسات و تجهیزات شهری، در شاخص اقتصادی وضعیت مسکن از میان دیگر مولفه‌ها در سطح معناداری 99 درصد در سطح بالاتر از متوسط قرار دارند.

a r anking of u rban d istricts of sari city in l ivability i ndices

livability has been considered mainly since the late twentieth century, because urban spaces had suffered from issues such as poor environmental quality, noise and air pollution, and so on. the purpose of this study is to rank the areas of sari in terms of urban viability indicators. the present study is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. in order to collect data in this research, two methods of documentation and field and using a questionnaire have been used. it has been done with the logic of snowball sampling among 20 urban planning specialists and the components of the three indicators are social and biological. environmental and economic were used in this direction. topsis multi-criteria decision making method was used for ranking. research findings showed that. thus, the situation of 5 areas was considered and the level of viability in them was moderate; areas 2-1, 5-3, 1-3, 5-2 and 2-3. according to the map, these areas are located in the northern and southern suburbs of the city, and citizens have expressed their high satisfaction with the viability. on the other hand, 3 areas were in the hands of deprived areas; areas 4-3, 7-1 and 4-2 for the other areas, the priority coefficient was obtained in such a way that they can be placed in the semi-privileged category. in total, it can be concluded that 17 out of 20 districts are in a favorable condition of viability, which indicates the average condition of viability in the city of sari. in general, it can be said that the central areas of sari city are in an unfavorable situation in terms of quality of livability due to the low quality of green space, worn texture, population density, etc., and need more attention.