بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی با سازگاری اجتماعی (نمونه: ساکنان مجتمع های مسکونی شهر اصفهان)

در سال‌های اخیر توجه به ابعاد پایداری محیطی و کیفیت زندگی و اجتماعات سالم، باعث توجه بیشتر به ابعاد کیفیتی در محیط‌های شهری و سکونتی شده است که یکی از عوامل افزایش کیفیت زندگی در محیط زندگی افراد، سازگاری اجتماعی می‌باشد . با توجه به اهمیت بحث سازگاری اجتماعی در مجتمع های مسکونی، پژوهش حاضر با استفاده از روش میدانی، تکنیک پیمایش، ابزار پر سشنامه و ا ستفاده از نرم افزارهای amos graphic و spss به دنبال پا سخ به این سوال اصلی است که آیا بین سرمایۀ اجتماعی و فرهنگی با سازگاری اجتماعی در مجتمع های مسکونی شهر اصفهان ارتباط وجود دارد؟ جامعه آماری همۀ افراد و خانوارهای ساکن در مجتمع های مسکونی شهر اصفهان بوده که تعداد آنها 1155800 نفربوده و 384 نفراز از آنان به عنوان حجم نمونه مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین میزان کل سرمایۀ اجتماعی (0/39) و شاخص های آن یعنی اعتماد اجتماعی (0/37) انسجام اجتماعی(40) مشارکت اجتماعی (0/32) و ارتباط اجتماعی (0/43) با سازگاری اجتماعی مجتمع های مسکونی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین میزان کل سرمایۀ فرهنگی (0/30) و شاخص های آن یعنی سرمایه فرهنگی عینیت یافته (0/36) سرمایه فرهنگی نهادینه شده (0/27) و سرمایه فرهنگی تجسم یافته (0/26) با سازگاری اجتماعی در مجتمع های مسکونی ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد؛ بنابراین همۀ فرضیه های پژوهش تایید می شوند. همچنین نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری amos() حاکی از آن است که در کل، اثر متغیر مستقل سرمایۀ اجتماعی با ضریب 0/44 و متغیر سرمایه فرهگی با ضریب 0/32 بر متغیر سازگاری اجتماعی تاثیر دارند.

examining the relationship between social capital and cultural capital with social adaptation(case study: residents of isfahan residential complexes)

in recent years, attention to the dimensions of environmental sustainability and quality of life and healthy communities, has led to more attention to the quality dimensions in urban and residential environments, which is one of the factorsincreasing the quality of life in the living environment of social adaptation. considering the importance of discussing social adaptation in residentialcomplexes, the present study seeks to answer the main question of whether there is a difference between capital by using field method, survey technique,questionnaire tool and using spss and amos graphic software. is there a social and cultural relationship with social adjustment in residential complexes inisfahan? the statistical population is all individuals and households living in residential complexes in isfahan, whose number is 1155,800 and 384 of them havebeen studied as a sample size. the results show that between the total amount of social capital (0.39) and its indicators, ie social trust (0.37), social cohesion (40),social participation (0.32) and social relationship (0.43) ) has a positive and significant relationship with social adjustment of residential complexes. alsobetween the total amount of cultural capital (0.30) and its indicators, ie objectified cultural capital (0.36), institutionalized cultural capital (0.27) and embodiedcultural capital (0.26) with social adaptation in the complex there is a positive and significant relationship between housing. therefore, all research hypotheses are confirmed. also, the results of the structural equation model (amos) indicate thatin general, the effect of the independent variable of social capital with a coefficient of 0.44 and the variable of cultural capital with a coefficient of 0.32 have an effecton the variable of social adjustment.