ارزیابی سیاست های تامین مسکن بر ادراک کیفیت محیط مسکونی از منظر بهره برداران (مورد کاوی سیاست های سه گانه تامین مسکن شهر بجنورد)

عرضه موثر مسکن در بسیاری از شهرهای امروزی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، موضوعی اساسی است. در مواجهه با این مو ضوع، ایران سیاست های مختلفی را در زمینه عر ضه مسکن دنبال و اجرا کرده ا ست که بازتاب این سیاست ها اکنون محسوس است. علیرغم مطالعات زیادی که در زمینه ارزیابی اثرات این سیا ستهای م سکن انجام شده است، تحقیقات اندکی برای مقایسه سیاست های موجود مسکن به ویژه از نظر رضایت ساکنان انجام شده است. در پژوهش حاضر، برای کشف پیامدهای اجرای سیاست های مختلف مسکن بر تامین نیازهای گروه های هدف، سه محله شهر بجنورد که سیاست متفاوتی را دنبال کرده اند، مقایسه و در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. این پژوهش بر مبنای روش تحقیق مقایسه ای و با استفاده از تحلیل واریانس (anova) انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه و روش نمونه گیری نیز تصادفی ساده است. نتایج حاکی از تفاوت معنی داری بین شاخص ها در محله های مورد بررسی بود. بطور کلی در تمامی محلات کیفیت محیط مسکونی از کیفیت مسکن پایین تر بوده است که علت اصلی را می توان توجه بیشتر سیاست ها به مسکن نسبت به محیط مسکونی دانست.

evaluating housing quality policies according to occupants’ perception of residential environment quality(a case study of triple housing supply policies in bojnurd)

abstractthe effective housing supply is a fundamental issue in many of today’s cities, especially in developing countries. facing this issue, iran has followed and implemented diverse policies concerning housing supply and the repercussions of these policies are now felt. despite many studies conducted on the evaluation of the effects of these housing policies, there have been few investigations to compare different existing housing policies, especially in terms of occupants’ satisfaction.this study used a causal-comparative design and employed analysis of variance (anova) for the data analysis. the research instrument included a questionnaire and the sample was chosen using random sampling.in the present study, to unearth the repercussions of implementing various housing policies on meeting the needs of the target groups, three neighborhoods in bojnurd, which have followed a differing policy, were compared and contrasted against each other. valiasr complex, golestan region and ahmadabad region represent, the policy of land and service supply, the policy of housing supply and the policy of empowerment, respectively using analysis of variance, we compared the perceived quality in these neighborhoods from the perspective of occupants at two levels; housing quality (8 indicators) and residential environment quality (12 indicators). overall, valiasr complex has a more appropriate status in the housing and residential environment indicators and the occupants’ satisfaction was meaningfully higher, when compared with that of the occupants in other neighborhoods. the other two neighborhoods had a poor status in the residential environment quality indicators. golestan complex had a better status in physical indicators of housing, while ahmadabad region had a better status in social indicators of housing. the results indicated to significant differences between indicators in the neighborhoods under investigation. . on a general level, in all the neighborhoods, the residential environment quality was less than satisfactory, when compared with the housing quality. the reason could be ascribed to the fact that the policies have prioritized housing quality indicators over residential environment ones.