تبیین الگوی پایدارسازی توسعه میان افزای شهری با تاکید بر شاخص های موثر بر مدیریت اراضی قهوه ای (موردی: کلانشهر تبریز)

رشد هوشمند یک استراتژی جامع است که جنبه های مختلف توسعه شهری را پوشش می دهد و برنامه ریزی سناریو با بهره گیری از مقوله های کمی و کیفی می کوشد آینده های بدیل را در کانون توجه قرار دهد. مقیاس و شدت مشکلات شهری حاکم بر سرتاسر جهان نشان می دهد که روند برنامه ریزی موجود نتوانسته بهطور موثر به هدف اصلی خود عمل کند. به همین دلیل شناسایی راه حل های پایدار مدیریت رشد شهری با اتخاذ روش های برنامه ریزی آینده، از اهمیت حیاتی برخوردار است، چرا که برنامه ریزان را قادر به پیش بینی و کاهش تضادها و همچنین آماده سازی شهرها برای شوک های احتمالی خواهد نمود. لذا پژوهش حاضر به دنبال ارائه و تدوین سناریوهای توسعه فضایی شهر رشت در چارچوب الگوی رشد هوشمند شهری است. هدف پژوهش حاضر کاربردی و نوع روش توصیفی تحلیلی است. داده ها و اطلاعات موردنیاز به دو روش کتابخانه ای و پیمایشی (پرسشنامه) جمع آوری شده است. فرایند تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تکنیک دلفی چند مرحله ای، مبتنی بر روش تحلیل تاثیر متقابل با استفاده از نرم افزارهای میک مک و سناریو ویزارد است. نتایج وضعیت برای 13 سناریوی با سازگاری بیشتر حاکی است، 7.69 درصد (1 حالت) از وضعیت ها داری حالت مطلوب، 84.61 درصد (11 حالت) از حالت ها دارای وضعیت ایستا و 7.69 درصد (1 حالت) دارای وضعیت بدبینانه می باشند. 2 سناریو با امتیاز بالا و احتمال وقوع بیشتر در شرایط آینده هستند که سناریوی مطلوب شماره 1 با میزان تاثیرگذاری 359 و سناریوی وضعیت بحرانی شماره 13 با میزان تاثیر گذاری 227 را نشان می دهند. بنابراین برای تحقق الگوی رشد هوشمند در شهر رشت، از میان سه وضعیت فرضی پیشرو می بایست راهبرد برنامه ریزی آینده براساس سناریوی مطلوب شماره 1 مدنظر قراربگیرد. و در صورت تاکید بر عوامل سناریوی مزبور می توان به تحقق اهداف رشد هوشمندانه در شهر رشت امیدوار بود، چرا که در وضیت های حاکم بر این سناریو تمامی 14 عامل کلیدی از وضعیتی خوش بینانه و امیدوارکننده برخوردار هستند

explaining the sustainable pattern of urban endogenous development using special financial resources of brown land management(case: tabriz metropolis)

one of the main capacities of urban physical-spatial development and organization is physical planning in the form of intermediate development. this type of development is considered by modern urban planners and management due to the redevelopment of brown lands and the rehabilitation of dysfunctional urban areas. this paper is a descriptive-analytical method for identifying and analyzing a suitable sustainable pattern of urban endogenous development for brownfield management in tabriz. data collection was done through field and library studies. the statistical population includes a group of urban experts who selected 30 people for the delphi panel by snowball sampling. data analysis also used factor analysis, multiple regression, and equilibrium interaction analysis with the help of spss and scenario wizard software. findings showed that the correlation between &indicators of intermediate development& and &redevelopment of brown lands& is equal to 0.578. and the &managerial-political& index with a coefficient (β = 0.823) has the greatest impact on the &redevelopment of coffee lands in the metropolis of tabriz.& also, the most important model for stabilizing the endogenous urban development and management of brown lands in the metropolis of tabriz should be based on the government’s performance in predicting the physical needs of the city in the managerial-political dimension; management of barren and polluted industrial-industrial lands in the physical dimension; and the weakness of environmental laws in controlling polluted activities in the city in the environmental dimension. in general, the results show that planning operational strategies to strengthen the tax mechanism for brown lands and change the use and sale of such uses, can help the intermediate development of the city of tabriz.