سطح بندی خیابان ها در فضای شهری با رویکرد ارتقاء پیاده مداری مورد پژوهی: شهر سنندج

مقدمه: تامین حرکت پیاده در شهر و ایجاد فضاهای شهری مناسب برای حضور مردم در محیط شهری، موجب طرح گرایش ها و دیدگاههای جدیدی در عرصه شهرسازی و معماری جهان شده است. در واقع، با رویکردی مواجه هستیم که به بسط و نشر فضاهای شهری برای احیای حضور و مشارکت شهروندان در عرصه عمومی شهر می اندیشد. شهرهایی چون سنندج که پیشینه شهرنشینی طولانی دارند به دلیل تحولات مدرنیته و ماشینی شدن، دارای معضل فرسودگی و ترافیک هستند و بیش‌ترین نیاز به این نوع تغییرات و پژوهش‌ها را دارند.هدف: هدف اصلی، انتخاب محور مناسب با استفاده از معیارهای موثر پیاده مداری در شهر سنندج، برای تبدیل شدن به یک خیابان پیاده مدار است.روش: این پژوهش از نوع کاربردی بوده و از روش توصیفی تحلیلی بهره می برد. بدین منظور خیابان‌های مستعد شهر سنندج جهت تبدیل شدن به یک خیابان پیاده مدار انتخاب شد، سپس بر اساس دیدگاه صاحب نظران و مطالعات انجام شده قبلی سه مولفۀ عملکردی، اجتماعی اقتصادی و اجتماعی محیطی انتخاب و برای آن‌ها 19 شاخصه معرفی شد. از روش مدل آنتروپی شانون وزن‌دهی شده و در این راستا، تاپسیس به عنوان روش تصمیم گیری چند شاخصه ای استفاده شد.نتیجه گیری: از یافته‌های پژوهش، رتبه بندی خیابان های منتخب حاصل شده است که براساس آن خیابان امام خمینی(ره) با ضریب اولویت 0.6589 به عنوان برترین و خیابان های فردوسی با ضریب 0.5466 و انقلاب با ضریب 0.3466 و طالقانی با ضریب 0.2828 به عنوان رتبه های بعدی انتخاب شدند. درنهایت، برای بالا رفتن میزان موفقیت و تحقق آن جهت تقویت پیاده مداری در خیابان امام خمینی(ره) پیشنهادهایی ارائه شد.

Leveling of the streets in the urban space with walkability upgrade approach, Case Study: Sanandaj City

Introduction: Providing pedestrian movement in the city and creating suitable urban spaces for the presence of people in the urban environment, has led to the design of new trends and perspectives in the field of urban planning and architecture in the world. In fact, we are considering an approach that expands urban spaces to revive the presence and participation of citizens in the public sphere of the city.Cities like Sanandaj, which have a long history of urbanization, are facing the problem of burnout and traffic due to the developments of modernity and mechanization, And they have the greatest need for this kind of changes and researches.Aim: The main goal is to select the appropriate axis using effective walkability criteria in Sanandaj city to become a walkable street.Method: Current study is applied type, And uses a descriptiveanalytical method. For this purpose, the favorable streets of Sanandaj were selected to become a walkable street. Then, according to experts and previous studies, three functional, socioeconomic and socioenvironmental components were selected and 19 characteristics were introduced for them. Via weighted Shannon’s entropy model, And in this regard, TOPSIS was used as a multidisciplinary decisionmaking method.Conclusion: From the research findings, the ranking of the selected streets has been obtained, according to which Imam Khomeini Street with a priority coefficient of 0.6589 as the best and Ferdowsi streets with a coefficient of 0.5466 and Enghelab with a coefficient of 0.3466 and Taleghani with a coefficient of 0.2828 as ranks were selected as the next rankings. Finally, suggestions were made to increase the level of success and its realization in order to strengthen walkability in Imam Khomeini Street.