ارائه الگوی بومی شده شهر بیوفیلیک در مناطق 9 و 10 کلان شهر تهران

با ظهور انقلاب صنعتی و تغییر نگرش ها و بهره کشی از طبیعت، گسیختگی بین فضاهای شهری و نظام های طبیعی به وجود آمده است. این امر موجب شکل گیری فضاهای بی روح شهری شده که با روحیات و نیازها و وابستگی های ذاتی انسانی به طبیعت هیچ انطباقی ندارند. مسائل و مشکلات بی شمار ناشی از این گسستگی به یکی از دغدغه های مهم برنامه ریزان شهری تبدیل شده است. در این راستا رویکرد بیوفیلیک به‌عنوان یک رویکرد نوین و جامع نگر مبتنی بر طبیعت‌محوری در فضاهای شهری، با تطبیق شاخص های محیطی، شهروندمداری و مدیریتی به دنبال پایداری اکولوژیکی شهری است. پژوهش حاضر باهدف بومی سازی شاخص های جهانی شهر بیوفیلیک در مناطق 9 و 10 کلان‌شهر تهران، سعی دارد ضمن تجزیه‌وتحلیل روابط درونی میان این شاخص‌ها، الگوی از شهر بیوفیلیک را ارائه دهد. جامعه آماری پژوهش گروه خبرگان و کارشناسان و اساتید رشته‌های جغرافیا و برنامه ریزی شهری، محیط‌زیست، شهرسازی تشکیل می‌دهد. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی می‌باشد. با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار pls، توضیح و تبیین ارتباطات میان شاخص های بومی‌شده شهر بیوفیلیک و چگونگی پیوند میان متغیرهای مدل به ارائه الگو پرداخته می شود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شاخص نهادها و سازمان‌های بیوفیلیک با ضریب مسیر (5.330)، زیرساخت‌ها و شرایط بیوفیلیک با ضریب مسیر (4.314)، نگرش ها و آگاهی های بیوفیلیکی با ضریب مسیر (3.423) و درنهایت فعالیت‌های بیوفیلیکی با ضریب مسیر (2.109) به ترتیب بیشترین تاثیر در طراحی الگو شهر بیوفیلیک دارند. با توجه به این نتایج می توان اصول حرکت به سوی دستیابی به شهر بیوفیلک را فراهم کردن شرایط و زیرساختی از سوی نهادها و سازمان ها، سیاست گذاری های مدیران در راستای حفظ طبیعت، تدوین و پایش قوانین اجرایی مرتبط با الگوی بیوفیلیک، مشارکت های فعال مردمی، تغییر نگرش و همسویی شهروندان با مسائل محیط زیست، آموزش های زیست محیطی و ... را اشاره کرد.

Presentation localization Pattern Of The Biophilic City In 9th and 10th Areas Tehran Metropolis

With the advent of the industrial revolution and the changing attitudes and exploits of nature, there has been a rift between urban spaces and natural systems. This has led to the formation of ghostly urban spaces that have nothing to do with the morals, needs, and inherent dependencies of nature on nature. The myriad problems caused by this disruption have become one of the major concerns of urban planners. In this regard, biophilic approach as a new and holistic approach based on naturebased approach in urban spaces, by applying environmental indicators, citizenship and management, seeks urban ecological sustainability. The purpose of this study is to localize the global biophilic indices in the 9th and 10th districts of Tehran metropolitan, while trying to analyze the internal relationships between these indices, to present a model of biophilic city. The research population consists of a group of experts and experts in the fields of geography and urban planning, environment and urban planning. The research method is descriptiveanalytical. Using structural equation modeling and pls software, a model is presented to explain and explain the relationships between the biophilic indigenous indices of the city and how the model variables are linked. The results show that biophilic entities and organizations index with path coefficient (5.330), biophilic infrastructure and conditions with path coefficient (4.314), biophilic attitudes and knowledge with path coefficient (3.423) and finally Biophilic activities with path coefficient (2.109) have the most influence on biophilic pattern design, respectively. Based on these results, the principles of moving towards biophilic can be provided by institutions and organizations, managers’ policies for nature conservation, formulation and monitoring of biophilic model laws, partnerships, and partnerships. The grassroots activist pointed out the changing attitudes of citizens towards environmental issues, environmental education and more.