تحلیلی بر عدالت فضایی و تاثیر آن بر بوم‌شناسی سیاسی شهرها نمونه موردی: کلانشهر تهران

مفهوم بوم شناسی سیاسی شهر بامعادل سازی مفاهیم زیستی در ارتباط با شهر، به مطالعه و بررسی روابط متقابل فرآیندهای سیاسی، زیست محیطی و اقتصادی و نقش کمبود منابع در فضای داخلی شهر می پردازد و در قالب آن می توان اثر ساختار اجتماعی بر محیط زیست شهری را درک کرد. هدف این تحقیق  بررسی و تحلیل توسعه فضایی مناطق 22 گانه شهر تهران و تاثیر آن بر شرایط زیست محیطی مناطق می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده است که برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش اسنادی (کتابخانه ای) استفاده شده است. تعداد شاخص ها برای بررسی توسعه فضایی 42 مورد بوده است. این شاخص ها در 6 بعد اصلی اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، زیربنایی، امنیتی، فرهنگی گنجانده شده است و 4 شاخص نیز برای ارزیابی شرایط زیست محیطی در سطح مناطق مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند. برای تحلیل داده ها و ارزیابی شرایط توسعه فضایی و زیست محیطی کلانشهر تهران از  مدل ahp و تحلیل عاملی استفاده شده است. در سنجش میزان تاثیرگذاری توسعه فضایی بر شرایط زیست محیطی از رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. برای مدلسازی فضایی از رگرسیون وزنی جغرافیایی (gwr) و رگرسیون حداقل مربعات معمولی (ols) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین مناطق شهر تهران شکاف فضایی شدیدی وجود دارد، همچنین شرایط زیستی محیطی با شاخص های کالبدی، اقتصادی و اجتماعی همبستگی فضایی بالایی دارد. به طوری که متغیر اجتماعی با مقدار 0.63 و متغیرهای کالبدی و فرهنگی با مقدار 0.37 و 0.36  بیشترین تاثیرگذاری را در کیفیت زیست محیطی مناطق دارند.

An Analysis of Spatial Justice and its Impact on the City’s political Ecology Case study: Tehran metropolis

The concept of the city’s political ecology studies the interaction between political, environmental and economic processes and the role of lack of resources in the interior of the city by comparing the biological concepts associated with the city and It can be used to understand the social impact on urban environments. The purpose of this research is to study and analyze the spatial development of the 22 regions of Tehran and its impact on the environmental conditions of the regions. The research method is descriptiveanalytical, and also the documentary (library) method is used for collecting the required information. The number of indicators for studying spatial development were 42. These indicators are included in 6 main economic, social, physical, infrastructural, security, and cultural dimensions, and 4 indicators have been used to analyze the environmental conditions in the regions. Then, based on the results of the factor analysis, the status of the regions of Tehran Metropolis has been determined. Multivariate regression has been used to measure the impact of spatial development on environmental conditions. Geographic weighted regression (GWR) and ordinary least squares regression (OLS) have been used for spatial modeling. The results show that there is a sharp spatial gap between the regions of Tehran. Also, environmental conditions have a high spatial correlation with physical, economic, and social indices. So that social variable with 0.63 and physical and cultural variables with 0.37 and 0.36 have the most impact on the environmental quality of the regions.