تحلیل معیارهای تاب‌آوری در بافت فرسوده شهری در برابر زلزله با تاکید بر تاب‌آوری کالبدی (مورد: منطقه 10 شهرداری تهران)

تاب آوری شهری به توانایی یک سیستم شهری در مقیاس زمانی و فضایی برای حفظ یا بازگشت سریع به عملکردهای مطلوبگذشته در برابر اختلالات طبیعی در جهت پایداری با تغییرات گفته میشود. پژوهش حاضر با هدف تحلیل معیارهای تاب آوری شهریدر بافت فرسوده منطقه 10 شهر تهران در برابر زلزله تدوین شده است. روش تحقیق با توجه به موضوع پژوهش، توصیفی تحلیلی و -هدف از نوع کاربردی بوده و دادهها به دو روش اسنادی و پیمایشی گردآوری شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمونهای t تک-نمونه ای، پیرسون، فریدمن، رگرسیون موجود در نرمافزار ژئودا ، انسلین محلی موران و morgans i استفاده شد. جامعه آماری شامل ساکنین منطقه 10 شهر تهران است که 384 نفر به صورت تصادفی مورد پرسشگری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بعد کالبدی ) 11 / 3 )در رتبه اول اهمیت قرار گرفته و بعد اقتصادی ) 58 / 2 ( در رتبه دوم اهمیت قرار دارد، بعد اجتماعی ( 28 / 2 ) در رتبه سوم اهمیت قرار داردو بعد نهادی ( 04 / 2 ) در رتبه چهارم قرار دارد که به عنوان کماهمیتترین بعد تعیین شده است. در نهایت میتوان بیان کرد که مطلوبیتتابآوری شهری در منطقه 10 شهر تهران در برابر مخاطرات طبیعی با توجه به کلیه ابعاد و مولفهها خیلی ضعیف بوده است، بنابراین اینمنطقه در برابر مخاطرات طبیعی از تابآوری و پایداری پایینی برخوردار است.

Analysis of resiliency criteria in urban worn out texture of Tehran 10 municipality against earthquake with emphasis on physical resilience

Urban resilience refers to the ability of a metropolitan, spatial and temporal system to maintain or return rapidly to the desirable performance of the past, against natural disorientations for sustainability with change. The purpose of this research is to analyze the urban resilience criteria in the wornout texture of Tehran’s 10th earthquake zone. The method of research in this research is descriptiveanalytical and purpose of the research in relation to the subject of the research, and the data have been collected by documentary and survey methods. For data analysis, onesample Ttest, Pearson, Friedman, regression, used in Geoda software, Ancelin locale Moran and Moran’s I were used. The statistical population consisted of residents of 10th district of Tehran, 384 people were randomly questioned. The results showed that the physical dimension (3.11) was important in the first place and the economic dimension (2.58) was in the second place, social dimension (2.28) was in the third place and the institutional dimension (2/04) is in fourth place, which is set as the least important dimension. Finally, it can be stated that the utility of urban regeneration in the 10th district of Tehran against the natural hazards with regard to all dimensions and components is very weak, therefore, this area is resistant to natural hazards and low stability.