>
Fa   |   Ar   |   En
   برنامه‌ریزی استراتژیک جهت احیای بافت فرسوده‌ی محله سلیمانی-تیموری تهران  
   
نویسنده رهنما محمد رحیم ,قربانی زینب ,سیاحی زهرا
منبع پژوهش هاي بوم شناسي شهري - 1392 - دوره : 3 - شماره : 2 - صفحه:7 -28
چکیده    فرسودگی کالبدی و فرسودگی حیات اجتماعی و اقتصادی بافت، در یک رابطه متقابل به تشدید یکدیگر کمک کرده و موجب رکود حیات شهری و تنزل شدید کیفیت زیست شهری می‌گردند. لذا اتخاذ روند برنامه‌ریزی استراتژیک می‌تواند کمک شایانی در تهیه راهبرد نهایی برای رسیدن به نقطه مطلوب نماید. با توجه به اهمیت و ضرورت پرداختن به موضوع احیای بافت فرسوده در محلات شهری، پژوهش حاضر سعی دارد به احیای بافت فرسوده‌ی محله‌ی سلیمانی– تیموری، منطقه 10 شهرداری تهران با نگاه برنامه‌ریزی استراتژیک بپردازد. ضریب آلفای کرونباخ 0.702 نشان دهنده ی روایی نسبتاً بالای پرسشنامه می‌باشد. با توجه به جمعیت 42596 نفری محله بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان و کرجسی نمونه ای با حجم 380 نفر برای محله‌ی مورد بررسی مشخص شد. با بررسی‌های میدانی و نتایج داده‌های پرسشنامه، مهمترین ضعف‌ها، قوت‌ها، فرصت‌ها و تهدیدهای پیش روی محدوده‌ی مورد مطالعه شناسایی شد. محاسبه‌ی نمره‌ی نهایی هر یک از ابعاد، بیانگر رضایت‌مندی نسبتاً بالای ابعاد اقتصادی و اجتماعی نسبت به سایر ابعاد در میان پاسخگویان بوده است. با استفاده از از روش رگرسیون چند متغیره ضریب تاثیر علّی ابعاد در بهبود وضعیت بافت فرسوده محله‌ی مورد مطالعه مشخص شد و چنین نتیجه حاصل آمد که بعد اقتصادی از بیشترین ضریب تاثیر علّی برخوردار است با تدوین جدولswot،پس از امتیاز دهی و محاسبه‌ی نمره‌ی نهایی موقعیت محافظه کارانه برای محدوده‌ی مورد مطالعه مشخص شد. بنابراین جهت دستیابی به احیای بافت فرسوده محله مورد بررسی بهتر است با غلبه بر نقاط ضعف در جهت بهره گیری از فرصت‌ها فعالیت‌های لازم را انجام داد.
کلیدواژه استراتژیک ,بافت فرسوده ,سلیمانی-تیموری ,Swot
آدرس دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved