ارزیابی امکانات و محدودیت های توسعه پایدار شهری در مناطق مرزی (نمونه موردی: شهر پیرانشهر)

در پی گسترش شهرنشینی در قرون اخیر و افزایش جمعیت که بر آن دامن زده، امروزه توجه به شهر و مسایل شهری یکی از ضروریات برنامه ریزی در سطح کشور است. در این پژوهش عوامل اصلی تاثیرگذار بر روند رشد و توسعه شهر پیرانشهر تدقیق گردیده و به بررسی مسایل توسعه شهری پیرانشهر، به عنوان یکی از شهرهای مرزی کشور در جنوب استان آذربایجان غربی پرداخته می شود. در مرحله ارزیابی امکانات و محدودیت‌ها‌ی توسعه شهری از تکنیک سوات و هم‌چنین از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی جهت وزن دهی به معیارها استفاده شده است. براساس نتایج بدست آمده در فرآیند پژوهش، مشخص شد که تحولات کشور عراق و بالاخص حکومت منطقه‌ای کردستان عراق، ضمن در پی داشتن امکانات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... برای توسعه پایدار شهری پیرانشهر، محدودیت‌ها‌ی اساسی نیز درپی این توسعه برای شهر پیرانشهر بوجود آمده است. هم‌چنین به دلیل عدم وجود برنامه‌ریزی مناسب جهت بهره‌برداری از پتانسیل‌ها‌ی بالقوه موجود، بسیاری از شاخص‌ها‌ی توسعه پایدار شهری پیرانشهر طی دو دهه اخیر(1385-1365) نزول پیدا کرده اند.