بررسی میزان تاثیر اعتبارات خرد بنیاد مسکن بر بهسازی و پایداری جمعیت سکونتگاه‌های روستایی (مطالعه موردی: دهستان معجزات، شهرستان زنجان)

از نمودهای اصلی اثرگذاری متقابل انسان و محیط پیرامونش، مسکن می‌باشد. این نمود خصوصا در نواحی روستایی دارای جلوه بیشتری است. از دیرباز تاکنون همواره انسان به دنبال بهبود کیفیت مسکن خود بوده و این امر به خصوص در نواحی روستایی که دارای مساکن با کیفیت پایین هستند، دارای ابعاد بیشتری است. در طی سالهای اخیر از مهم‌ترین برنامه‌های اجرا شده جهت بهبود کیفیت مسکن روستایی اعطای اعتبارات خرد نوسازی و بهسازی مسکن است که با آثار و نتایج متفاوتی همراه بوده است. هدف تحقیق حاضر بررسی میزان تاثیر این اعتبارات بر بهسازی سکونتگاه‌های روستایی است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و میدانی ( پرسش‌نامه و مصاحبه )، روش تجزیه و تحلیل اطلاعات به صورت توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی ( آزمون ویلکاکسون) صورت گرفته است. جامعه آماری، شامل خانوارهای دریافت کننده اعتبارات خرد بهسازی مسکن در دهستان معجزات شهرستان زنجان می‌باشد که در بین سالهای1390-1384 این اعتبارات را دریافت کرده‌اند، با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه لازم جهت تکمیل کردن پرسش‌نامه310 خانوار محاسبه گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که اعتبارات خرد توانسته است از روند مهاجرت‌های روستایی کاسته و بهبود کیفی مسکن روستایی را به همراه داشته باشد.