مکان‌یابی عرصه‌های پخش سیلاب در حوضه آبریز کره ای-هرات با بکارگیری مدل تلفیقی الگوریتم ژنتیک و Ahp

فزونی و جاری شدن سیلاب های مخرب، یکی از عوامل اصلی بیابان-زایی در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می رود. در حال حاضر پخش سیلاب بر آبخوان ها به عنوان یکی از روش های مناسب برای مهار سیلاب و استفاده بهینه از آن برای تغذیه مصنوعی آبهای زیرزمینی در این مناطق مطرح است. در این پژوهش به منظور تهیه یک سیستم پشتیبانی تصمیم گیری، با تلفیق مدل های الگوریتم ژنتیک و فرایند تحلیل سلسله مراتبی به بررسی میزان ارتباط عوامل تاثیرگذار در تعیین عرصه های مناسب جهت پخش سیلاب پرداخته شد. برای این منظور زیرحوضه کره ای-هرات در استان یزد انتخاب شده و سپس داده های مربوط به 8 پارامتر (شیب، هدایت الکتریکی، زمین شناسی، اسیدیته، کاربری اراضی، تراکم زهکشی، قابلیت انتقال، ارتفاع) جهت بررسی گرد آوری و به صورت نقشه آماده سازی گردید. سپس با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی درجه اهمیت هر یک از آنها مشخص و در گام نهایی مدل الگوریتم ژنتیک بر روی داده های منطقه اجرا شد. نتایج این پژوهش نشان داد که منطقه مستعد پخش سیلاب در واحد کواترنری qsfوqft2 قرارگرفته است. همچنین از نظر کاربری اراضی این منطقه در دشت سیلابی و مراتع کم تراکم و در مکان های با هدایت الکتریکی کمتر از 3000 میکروموس و شیب های بین 0 تا 5/1 درصد و ارتفاع 1640 تا 1650 متر واقع شده است و منطقه ای با تراکم زهکشی کمتر از 25/0 کیلومتر در کیلومتر مربع با قابلیت انتقال آب بین 400 تا 600 متر مربع در سال و اسیدیته 3/7 تا 5/7 مکان بهینه جهت پخش سیلاب می-باشد.