رویکردی جدید به اندازه‌گیری مساحت کشورها مورد: ایران

قلمرو سیاسی- فضایی (سرزمین) یکی از ارکان ساختاری کشور ها می باشد. بر این اساس در جغرافیای سیاسی دارای جایگاه برجسته ای است. قلمرو سیاسی- فضایی کشور به دو بخش قلمرو خشکی و قلمرو آبی تقسیم می‌شود. قلمرو خشکی کشور به وسیله مرزهای جغرافیایی سیاسی از قلمرو کشورهای دیگر جدا می گردد. قلمرو آبی کشور نیز به وسیله خط مبدا که نقش مرزهای جغرافیایی سیاسی را در محیط های دریایی بازی می کند، مشخص می شود. این قلمرو مشخص شده به وسیله این محدوده‌ها قلمرو سیاسی- فضایی کشور یا سرزمین آن را تشکیل می‌دهد که حکومت در آن دارای مالکیت، صلاحیت و حاکمیت می‌باشد. این تحقیق با رویکرد جغرافیایی سیاسی سعی دارد مساحت قلمرو سیاسی- فضایی کشور ایران را بر مبنای علمی و حقوقی محاسبه کند. استدلال تحقیق این است که، قلمرو سیاسی- فضایی ایران قلمرو خشکی که به وسیله مرزهای جغرافیای سیاسی و قلمرو آبی که به وسیله خط مبدا از سایر قلمروها جدا می‌شود، را در بر می گیرد. بر این اساس مساحت ایران، برابر با مجموع مساحت قلمرو خشکی و مساحت قلمرو آبی کشور در شمال و جنوب کشور است و از آنجا که رژیم حقوقی کشور در قلمرو شمالی مشخص نیست و توافقی نیز در این زمینه بین کشورهای همجوار این دریا صورت نگرفته است و دیدگاه های متفاوتی در چگونگی تقسیم این دریا از سوی کشورها ارایه شده که مورد توافق سایرین نیست برای جلوگیری از ایجاد ابهام و سردرگمی در این مجال این دریا را بعنوان دریای آزاد در نظر گرفته و بر اساس آن قلمرو آبی کشور در شمال کشور محاسبه شده است. در مجموع مساحت کشور با این تفاسیر بالغ بر 1650881.04 کیلومتر مربع می شود.