بررسی همدید نقش آب و هوای موسمی بر توفان های گرد و غباری سیستان

منطقه سیستان با مساحتی بالغ بر 15000 کیلومتر مربع در شمال استان سیستان و بلوچستان جای دارد. ویژگی‌های آب و هوایی این منطقه بیانگر حاکمیت شرایط بیابانی است. هدف این پژوهش بررسی الگوی همدید توفان های گرد و غباری می باشد که یکی از پدیده های بارز سیستان به ویژه در فصل تابستان است که به نظر می رسد شدت این توفان های صد و بیست روزه سیستان با گسترش پدیده موسمی هند به سمت غرب هماهنگی دارد. برای انجام این پژوهش، داده‌های سرعت باد و سه دوره توفان گرد و غباری شدید از ایستگاه هواشناسی همدید زابل برگزیده شد. بنابراین داده‌ها و نقشه‌های ارتفاع ژیوپتانسیل تراز 1000، 850،700 و 500 هکتوپاسکال استفاده شد. نتایج نشان داد که با گسترش کم ارتفاع موسمی هند به سوی باختر، هسته های فرعی این سامانه در شرق منطقه نیرومندتر شده و در نتیجه بر شدت توفان‌های گرد و غباری سیستان افزوده می‌شود. پیوند میان شاخص بارش موسمی با گرد و غبارهای سیستان نیز دارای رابطه معنادار بودند.