ارزیابی نقش فراغتی و تفریحی دهستان کن و سولقان برای جمعیت کلان شهر تهران با استفاده از تکنیک Swot

امروزه کلانشهر تهران بعنوان بزرگترین مر کز جمعیتی کشور جمعیت بسیار بالایی را در خود جای داده است، از این منظر شهر تهران می‌بایست به نیازهای گردشگری،تفریحی و فراغتی روز افزون آن پاسخ دهد و از طرفی چون این کلانشهر با محدودیت‌ها و تنگناهایی در پاسخگویی به نیاز گردشگری جمعیت شهری خود مواجه می‌باشد از این رو توجه به بخش گردشگری روستایی بویژه مناطق روستایی پیرامونی در برنامه‌ریزی و طرح‌های توسعه گردشگری برنامه‌ریزان شهری و روستایی قرار گرفته است. از نگاه گردشگری روستایی بخش کن که در شمال غرب شهر تهران واقع شده است با داشتن جاذبه‌های اصلی تفرج نظیر منابع و آثار طبیعی،تاریخی و فرهنگی و دارابودن آب و هوای سالم و پاکیزه از یک سو و از سوی دیگر به جهت وجود اصلی ترین عوامل تاثیر گذار بر میزان تقاضای تفرجی یعنی سه عامل زمان، هزینه و مسافت به دلیل نزدیکی منطقه با شهر تهران از پتانسیل و توانمندی‌های بالقوه و بالفعل بسیار بالایی در جذب گردشگر و درآمد زایی و اشتغال ساکنان منطقه خواهد داشت،لذا در این پژوهش سعی شده است فضای فراغتی روستاهای مذکور برای جامعه شهر نشین تهران تبیین گردد