ارزیابی نقش شهرهای کوچک و میانی در توزیع متعادل جمعیت در استان یزد طی نیم‌قرن اخیر

بعد از انقلاب صنعتی بود که به دلیل هجوم شتابان جمعیت به سمت شهرها، مشکلات عدیده‌ای در زمینه مسکن، محیط زیست، بهداشت، ترافیک شهری و غیره برای شهرها به وجود آمد.کشور ایران نیز به تدریج و متاثر از این رخداد جهانی دچار مشکلات اجتماعی- فرهنگی در اداره شهرها شد. این مشکلات به تدریج روندی رو به رشد داشته است به گونه‌ای که امروزه در غالب موارد، شاهد وضعیت بحرانی در شبکه شهری مناطق هستیم.هدف از این پژوهش بررسی و واکاویوضعیت کیفی و کمی نقش و جایگاه شهرهای کوچک و میانی در نظام شبکه شهری استان یزددر یک دوره 50ساله اخیر می‌باشد. تحقیق حاضر از نظر نوع تحقیق، توسعه‌ای- کاربردی و از نظر روش بررسی آن، توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از فیش‌تحقیق در مرحله کتابخانه‌ای و همچنین آمار سرشماری‌های عمومی و نفوس و مسکن مرکز آمار ایران حاصل گردیده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از مدل‌های مختلف جمعیتی همانند ضریب آنتروپی و همچنین قانون رتبه- اندازه انجام شده است. نتیجه حکایت از آن دارد که شهرهای متوسط و به خصوص کوچک، در نظام شبکه شهری استان یزد در دوره‌های اخیر در رکود کامل جمعیتی قرار گرفته و هیچ گونه نقشی در جهت توزیع متعادل جمعیت ایفا ننموده‌اند. براساس نتایج حاصل، پیشنهاد می‌گردد مطالعاتی بنیادی درخصوص بهبود جایگاه شهرهای کوچک و میانی در شبکه شهری استان انجام گردد و با فعال نمودن نقاط شهری کوچک و متوسط، بار جمعیتی نخست‌شهر منطقه را به این نقاط هدایت نمود.