ارزیابی موقعیت مکانی استقرار سکونتگاه‌های روستایی استان کرمانشاه در ارتباط با عوامل طبیعی با استفاده از Gis

پیدایش سکونتگاه‌های بشری و به ویژه روستاها بر پایه‌ی عوامل طبیعی مناسب استوار بوده است.عواملی همچون ارتفاع از سطح دریا، شیب، ساختار زمین شناسی، گسل، منابع آب، و نیز عوامل اقلیمی‌، هرکدام بسترهای طبیعی هستند، که تاثیرگذاری آنها در پراکنش سکونتگاه‌های روستایی نقش موثر دارند. پژوهش حاضر به بررسی و ارزیابی استقرار 2793 مکان روستایی در ارتباط باعوامل طبیعی در سطح استان کرمانشاه می‌پردازد. لذا به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، 8 عامل طبیعی شامل رودخانه‌های اصلی، گسل، عناصر اقلیمی از جمله بارش، تبخیر، دما، ارتفاع، شیب، لیتولوژی، بعنوان عوامل موثر در مکانیابی سکونتگاه‌ها انتخاب و به منظور بررسی این عوامل از نرم افزار ‌های دقیق و توانمند gis برای تولید و تجزیه و تحلیل نقشه‌ها استفاده گردید. طی این فرآیند، ابتدا نقشه‌های پایه تهیه گردید، سپس استقرار سکونتگاه‌ها در رابطه با هرلایه تحلیل و از آزمون همبستگی (تیپپیرسون)، جهت تعیین میزان همبستگی عوامل طبیعی با پراکنش سکونتگاه‌ها، استفاده شد. نتایج حاصل از روش ضریب همبستگی نشان می‌دهد که بین عوامل طبیعی و توزیع سکونتگاه‌ها رابطه معنی‌دار و قوی در ناحیه مورد مطالعه وجود دارد و پراکنش سکونتگاه‌های روستایی مورد مطالعه در رابطه با قابلیت‌ها و محدودیت‌های محیطی- اکولوژیکی انتظام یافته‌اند.