تحلیل و بررسی گردشگری و نقش آن در توسعه پایدار شهری (نمونه موردی شهر اصفهان)

صنعت گردشگری یکی از عرصه‌های نو و زمینه‌های جدید مورد مطالعه علوم مختلف بوده و امروزه از جهات گوناگون مورد توجه و عنایت کشورها واقع شده است. توجه به گردشگری از یکسو به علت ارزش های اقتصادی و از سوی دیگر، به دلیل اثرات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی آن می باشد. به دلیل آنکه بهره برداری از توان ها و قابلیت های گردشگری در هر منطقه می-تواند زمینه ای پویا و فعال برای توسعه آن منطقه فراهم نماید، لذا تحلیل توان ها و قابلیت های مزبور به گونه ای جغرافیایی، ضرورتی ویژه خواهد داشت. با این وجود ضرورت و اهمیت این تحقیق از آنجا ناشی می‌شود که شهر اصفهان با داشتن توان ها و فرصت های ویژه برای توسعه گردشگری شهری، می-تواند نقش بارزی در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایفا نماید. از این رو این پژوهش با توجه به نوع هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع تحقیقات توصیفی، تحلیلی است و هدف کلی آن، تحلیل و بررسی نقش گردشگری در توسعه پایدار شهری و نیز ارایه راهبردهایی برای توسعهً گردشگری پایدار در شهر اصفهان با استفاده از سنجه‌های مورد نیاز برنامه ریزی گردشگری شهری و مدل استراتژیک swot می باشد. تا با تجزیه و تحلیل وضع موجود و شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدات، راهبردها و راهکارهایی برای توسعه پایدار در این منطقه فراهم آید و ضمن افزایش بهره اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی از آن، بتوان تاثیرات منفی حاصل از آن را به حداقل کاهش داد. از این رو نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده نشان می دهد که در مجموع، 151 امتیاز نقاط قوت و فرصت های شهر اصفهان در مقابل 125 امتیاز نقاط ضعف و تهدیدهای آن، نشان از توان بالای منطقه در زمینهً توسعهً گردشگری پایدار دارد. بنابراین ضرورت توجه به صنعت گردشگری در برنامه‌های توسعه باید مورد توجه ویژه قرار گیرد، چرا که توسعه گردشگری علاوه بر هدایت هر چه بیشتر شهر اصفهان به سوی تعادل و توازن، می‌تواند در توسعه پایدار منطقه نقش موثری ایفا نماید.