مدیریت نوین روستایی و نقش آن در تحول مساکن با توجه بر عملکرد دهیاران مطالعه موردی:دهستان میش خاص- شهرستان ایلام

سکونت‌گاه‌های روستایی به عنوان چشم‌انداز فرهنگی حاصل از تعامل بین انسان و محیط در طی فرآیندهای متاثر از عوامل و نیروهای بیرونی دچار تغییر و تحولاتی در بافت کالبدی – فضایی خود شده‌اند، که این امر موجب پدید آمدن مشکلات و نارسایی‌های فراوانی برای زیست و ادامه سکونت در این روستاها شده است دهیاری یک نهاد عمومی و غیر دولتی است که وظیفه مدیریت روستایی کشور را بر عهده دارد و در سه جنبه اجتماعی، اقتصادی و محیطی- کالبدی دارای وظایفی می‌باشد که از وظایف محیطی- کالبدی آن صدور پروانه برای ساختمان‌ها و همکاری با بنیاد مسکن در جهت تهیه طرح هادی و ارایه پیشنهادات لازم است. بافت‌های روستایی حاوی اطلاعات مفیدی برای ارزیابی میزان تاثیرپذیری فرآیند شکل‌گیری توسعه طبیعی کالبد روستاها از عوامل مختلف محیطی-اقلیمی، اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی هستند که در بسیاری از روستاهای کشور نیز حضور و تداوم دارند. یکی از مهم‌ترین اهداف این پژوهش آن است که عملکرد دهیاران و نقش آن درتحول سکونتگاه‌های روستایی را مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق در این مطالعه به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی است، که برای گردآوری اطلاعات از روش‌های میدانی و اسنادی کمک گرفته شده و بر اساس آن با توجه به حجم جامعه آماری(1287خانوار)، حجم نمونه خانوارهای مورد پرسشگری بر پایه‌ی فرمول کوکران برابر238خانوار بوده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که دهیاران با همکاری در تهیه و اجرای طرح‌های هادی روستایی و جلب مشارکت‌های مردمی در زمینه اجرای هر چه بهتر این طرح‌ها، نقش بسزایی در تحولات مساکن روستاهای مورد مطالعه در اثر پیاده شدن طرح‌های هادی روستایی داشته‌اند. لذا واجب است با حمایت‌های مالی به لحاظ شغلی و آموزشی، دهیاران را به عنوان مدیران روستایی در انجام هرچه بهتر وظایفشان یاری رساند.