ارزیابی و قابلیت‌سنجی بنادرتجاری خلیج فارس جهت اولویت‌بندی توسعه منطقه‌ای جنوب بااستفاده ازمدل ویکور

درکشورهای جهان سوم وجودانواع دوگانگی‌های نامطلوب،نظیردوگانگی منطقه‌ای به دلایل متعددی درمسیرتوسعه یافتگی آن‌ها مشکلاتی راایجادمی‌کند. توسعه‌یافتگی مناطق و بررسی توانمندی‌های توسعه آن‌هایکی ازاصلی‌ترین موضوعات موردمطالعه علم جغرافیا است، لذادرمبانی نظری این علم مطالب فراوانی دراین زمینه دیده می‌شود. بنادر یکی ازمحورهای اصلی توسعه اقتصادی مناطق‌اندکه دارای توان‌هاوفرصت‌های سرمایه‌گذاری فراوانی هستند. در واقع هرمنطقه مزیت‌های متفاوت جغرافیایی ومحیطی جهت توسعه رادارا است وهمین امرسبب نابرابری درپیشرفت کشورها شدهاست. هدف ازاین پژوهش ارزیابی وشناخت امکانات وتوان‌های جغرافیایی بنادر خلیج فارس به منظور توسعه این منطقه است. روش تحقیق دراین نوشتار ازنوع توصیفی-تحلیلی واستفاده ازمنابع اسنادی وهمچنین بهره‌گیری ازتکنیک ویکوراست. به منظور وزن‌دهی معیارها نیزازمدل آنتروپی استفاده شده است. نتایج حاصل ازتحقیق نشان می‌دهدکه بندرشهیدرجایی درمیان هفت بندر تجاری مورد مقایسه، درمرتبه اول اهمیت به لحاظ معیارهای مورد بررسی قرارگرفته است وبه عنوان مناسب‌ترین بندرجهت توسعه منطقه جنوب کشوروخلیج فارس انتخاب گردید.