ارزیابی تطبیقی وضعیت شاخص‌های شهر سالم در شهرهای مناطق خشک (شهر اردکان)

امروزه رویکرد شهر سالم به عنوان یکی از رویکردهای غالب در مطالعات شهری و روستایی و حتی در مقیاس ملی مطرح است. این رویکرد از بعد زیست محیطی، سلامت جامعه، محیط زندگی فردی و اجتماعی، رفاه اقتصادی و ...، به بررسی کیفیت زندگی افراد یک جامعه می‌پردازد. شهر اردکان از جمله شهرهای واقع در منطقه خشک ایران است که چندسالی است که تحت پروژه شهر سالم قرار گرفته است. هدف این مقاله بررسی وضعیت جمعیتی، اجتماعی- اقتصادی و بهداشتی- محیطی این شهر با ایران و مقایسه آن با میانگین سطح کشورهای پیشرفته در چارچوب رویکرد شهر سالم می‌باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر داده‌ها و اطلاعات رسمی و سرشماری است. با استفاده از مدل ویلکاکسون به مقایسه‌این شاخص‌ها با سطح ملی پرداخته شده و با بهره گیری از تکنیک تاپسیس و ضریب پراکندگی، این ارزیابی در سطح محلات شهر اردکان صورت گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که شاخص‌های شهر سالم در اردکان در مقایسه با سطح ملی در بعد جمعیتی و اجتماعی- اقتصادی، نامطلوب ولی در بعد بهداشتی- محیطی در وضعیت نسبتا مطلوبی می‌باشد. در مقایسه‌این شاخص‌ها با کشورهای توسعه یافته، اکثر شاخص‌ها در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. در سطح محلات شهر اردکان نیز نابرابری در سطح بالا به چشم می‌خورد که ضریب پراکندگی نزدیک به یک، مبین این مساله می‌باشد.