مطالعه اثرات جمعیت و مهاجرت در رشد و توسعه اقتصادی

بر طبق مبانی تیوریکی در مطالعات تجربی، سرمایه انسانی عامل بسیار مهم در رشد اقتصادی محسوب می‌گردد و مهاجرت نیز به عنوان یک پدیده وابسته به جمعیت، خود یک نقص در تشکیل سرمایه انسانی است که می‌تواند در حالت ناخوشایند آن که همان مهاجرت مغزهاست، بر رشد اقتصادی تاثیری معکوس داشته باشد. نتایج تجربی این مطالعه بیانگر آن است که تاثیر متقابل متغیر مهاجرت مغزها با انقلاب اسلامی بر رشد اقتصادی منفی بوده است. مهاجرت نخبگان علمی، نقش بسیار مهم و در عین حال بازدارنده ای در تولید و رشد اقتصادی کشورها دارد و همچنین در کنار عامل تولید نیروی کار، انباشت تحقیق در روند توسعه داخلی و خارجی و بررسی موانع موجود آن و نیز سرمایه انسانی که ابزارهای بسیار مهم حصول به اقتصاد دانش محور است، دسترسی به تکنولوژی مدرن حایز اهمیت است. بدیهی است در صورت ادامه روند مهاجرت، بخصوص در طبقه نخبگان علمی، باعث عمیق تر شدن شکاف تکنولوژیکی بین اقتصاد کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای توسعه یافته است و تحقق مطلوب توسعه را دچار بحران می‌کند. از آنجا که برای رسیدن به آرمان توسعه یافتگی پس از ایجاد زیرساخت‌ها و شناخت و معرفی پتانسیل‌های موجود و آمایش سرزمینی، داشتن الگویی معاصر و قابل لمس ما را در رسیدن به این هدف بسیار کمک خواهد کرد لذا توجه به کشور کره جنوبی به عنوان الگوی مناسبی در این خصوص باعث کاهش موازی کاری و جلوگیری از هدر رفتن منابع و نیز اتلاف وقت خواهد شد. هدف این مطالعه بررسی اثرات جمعیت (مهاجرت) در روند رشد و توسعه اقتصادی است و لذا در ادامه به ارایه چهارچوب نظری در زمینه تحقیق و نیز توسعه داخلی و خارجی و تولید و نگهداری سرمایه انسانی می‌پردازیم و در انتها با تفسیر نتایج تجربی، با ارایه پیشنهاداتی در جهت بهبود وضعیت جمعیتی ( مهاجرتی ) در کشورهای در حال توسعه در جهت تحقق رشد اقتصادی و دستیابی به توسعه پایدار بحث را به پایان می‌بریم.