مطالعه جغرافیای توسعه و تاثیر آن بر فرایند توسعه پایدار

مقاله حاضر نقش، تاثیر و جایگاه جغرافیای توسعه را در مفهوم امروزی توسعه پایدار بررسی می‌نماید. هدف این مقاله اثبات تاثیر مثبت جغرافیای توسعه‌و دیدگاه‌های جغرافیایی بر فرایند توسعه پایدار است. جمع‌بندی مقاله حاکی از آن است که امر توسعه پایدار به علت گرایش بسیار زیادی که به حفظ محیط زیست دارد در عین حال پایه انسان محوری که در ذات توسعه و طبعا توسعه پایدار وجود دارد به شکلی کاملا منطقی بر الگوهای جغرافیایی منطبق شده است. در این مقاله محور تعاریف و نظریات توسعه از تعاریفی گرفته شده است که از اجلاس ریودوژانیرو، کمسیون برانت لند، اجلاس استکهلم و کنفرانس‌های عمومی یونسکو زاده شده است. پس از ارایه تیوری‌های جغرافیای توسعه در خصوص توسعه پایدار، این تفکر انتزاعی در ذهن خواننده به وجود می‌آید که جغرافیا در صورتی که به بررسی دقیق‌تر و موردی در زمینه توسعه پایدار بپردازد، می‌تواند راه‌گشای مسایل منفی توسعه – که به عنوان توسعه ناپایدار از آن نام برده می‌شود، باشد. با این وجود همان‌گونه که نظریات توسعه بی‌شمار هستند متغیرهای توسعه نیز متنوعند. لذا تحولاتی که در آینده پیش روی جهان در مفهوم انسانی، اکولوژیکی و ایدیولوژیکی آن قابل تصور و یا قابل پیش‌بینی است می‌تواند به تنوع و یا گرایش‌های جدیدتری در زمینه توسعه پایدار بیانجامد. این مقاله توصیفی – تحلیلی، با روش کتابخانه‌ای به همراه نمونه‌برداری اینترنتی انجام شده است.