تحلیلی بر امکان‌سنجی و توسعه پارک‌های جیبی در شهرهای ایران با رویکرد مشارکتی محله مبنا، مورد پژوهش: شهر زنجان، محلات الهیه و کوی فرهنگ

هدف پژوهش حاضر امکان‌سنجی و توسعه پارک‌های جیبی در شهرهای ایران با رویکرد مشارکت شهروندان در محلات الهیه و کوی فرهنگ شهر زنجان در پاسخ بر این امر که مولفه‌های موثر بر مشارکت شهروندان در امکان‌سنجی و خلق توسعه پارک‌های جیبی در محلات شهر زنجان و راهکارهای موثر بر توسعه مشارکتی پارک‌های جیبی کدام است؟ است. پژوهش حاضر از نظر نوع تحقیق، کاربردی و ماهیت آن منطبق بر روش توصیفی- تحلیلی می‌باشد. روش گردآوری، کتابخانه‌ای و مشاهده میدانی (مصاحبه با ابزار پرسشنامه) و روش نمونه‌گیری از نوع احتمالی به صورت تصادفی ساده بوده است. تاکنون در حوزه امکان‌سنجی خلق و توسعه پاکت پارک‌ها با رویکرد مشارکت شهروندان بررسی‌های مهم صورت نپذیرفته و ارزش عملی پژوهش نیز به‌نوبه خود در تغییر، بهبود و اصلاح روش‌ها و الگوهای مواجهه با برنامه‌ریزی برای پایداری شهرها در ایران خواهد بود. نتایج نشان داد اعتماد نقش مهمی در توسعه پارک‌های جیبی داشته و برای توسعه پارک‌های جیبی و افزایش پویایی محله، اعتماد به یکدیگر و مدیریت شهری زیربنای خلق چنین فضاهای مطلوبی بوده است. همچنین وضعیت مولفه‌های «سمن‌ها» و «احساس امنیت» در دو محله الهیه و کوی فرهنگ مشابه نیست و شرایط کوی فرهنگ نامناسب‌تر از الهیه است. در نهایت برای توسعه چنین فضاهایی متغیر «احساس امنیت» بیش‌ترین تاثیر را بر توسعه پارک‌های جیبی در این محلات خواهند داشت.