ارزیابی تطبیقی محلات از منظر شاخص شکوفایی شهری، مورد پژوهش: محلات منطقه شش کلان‌شهر تهران

هدف این پژوهش ارزیابی تطبیقی محلات منطقه 6 کلان ‌شهر تهران براساس شاخص‌های شکوفایی شهری می‌باشد. به‌کارگیری شکوفایی شهری در برنامه‌ ریزی محله‌ ای سیاستی نوین در توسعه‌ شهری پایدار است. این پژوهش براساس روش از نوع تحقیقات توصیفی - تحلیلی و براساس هدف کاربردی می باشد. روش گردآوری داده ها به‌صورت اسنادی - کتابخانه‌ ای بوده است. از مدل waspasبرای رتبه‌ بندی محله ‌ها و از مدل آنتروپی برای وزن دهی به شاخص ها استفاده شده است. نوآوری پژوهش استفاده از رویکرد تطبیقی و مدل جدید در تعیین و ارزیابی شاخص ‌های شکوفایی شهری در مقیاس محله‌ های شهری منطقه شش تهران است. نتایج حاصل از به‌کارگیری مدل تصمیم ‌گیری waspasنشان می‌ دهد بین محلات 14 گانه منطقه شش نسبت به شاخص‌ های شکوفایی شهری تفاوت وجود دارد. سطح بندی محلات ازلحاظ شکوفایی شهری بیانگر این مطلب بوده است که سه محله یوسف‌آباد، کشاورز و ولیعصر به ترتیب با امتیاز نهایی، 0.337، 0.334 و 0.259 دارای وضعیت مطلوب، شش محله دارای وضعیت متوسط و پنج محله (نظامی گنجوی، جهاد، بهجت‌آباد، فاطمی و جمال‌زاده) دارای وضعیت نامطلوب و در اولویت برنامه ‌ریزی توسعه‌ شهری می‌باشند. همچنین نتایج نشان داد که بعد زیست‌محیطی شکوفایی شهری دارای بیش‌ترین محلات (11 محله) با شرایط نامطلوب بوده است.

comparative evaluation of neighborhoods in terms of urban prosperity index case study: district 6 neighborhoods of tehran metropolitan

the aim of this research is a cooperative evaluation of the urban neighborhoods in district 6 of tehran based on urban prosperity indicators. applying urban prosperity in neighborhood planning is a new policy in sustainable urban development. this research based on the method, is descriptive analytical and in terms of aim is applied. the data collection method was documentary library based. the waspas model was used to rank the neighborhoods and the entropy model was used to weight the indicators. the results of applying the waspas decision making model show that there is a difference between the 14 neighborhoods of region 6 than the urban prosperity indexes. the innovation of the research is the use of a comparative and new model in determining and evaluating the indicators of urban prosperity in the urban neighborhoods of tehran’s sixth district.the ranking of neighborhoods in terms of urban prosperity indicated that the three neighborhoods of yousefabad, keshavarz and valiasr had the favorable status with final scores of 0.337, 0.334 and 0.259, respectively, six neighborhoods with average status and five neighborhoods (nizami ganjavi, jihad, behjat abad, fatemi and jamalzadeh) are in undesirable condition and are at the superiority of urban development planning. the results also showed that the urban prosperity environmental dimension had the most neighborhoods (11 neighborhoods) with undesirable conditions