مغان در روزگار هخامنشیان براساس متون کلاسیک و الواح باروی تخت جمشید

مغان در دربار پادشاهان، مراسم یزش و نیایش را به جای می آوردند؛ اجرای مراسم قربانی، بدون حضور آنان امکان پذیر نبود؛ چراکه مغان را تنها راه ارتباط با خدایان می دانستند. مساله مقاله حاضر بررسی مراسم قربانی و آیینی دوره هخامنشیان و تاثیر آن در افزایش قدرت و نفوذ مغان در ایران باستان است. از این رو، پژوهش حاضر با استفاده از بررسی تطبیقی تلاش دارد براساس نوشته های کلاسیک و الواح باروی تخت جمشید به این پرسش پاسخ دهد که نقش مغان، بخصوص در زمینه مراسم قربانی و آیینی چه تاثیری در عصر هخامنشیان داشته است؟ یافته های پژوهش نشان می دهد با قدرت گرفتن پادشاهان هخامنشی، مراسم قربانی و آیینی نیز باشکوه تر برگزار گردید و در نتیجه، سهمیه و پیشکشی های بیشتری به مغان اختصاص داده شد. این امر باعث قدرتمند شدن مغان، تثبیت جایگاهشان، نفوذ در دولت هخامنشی و تشکیل رتبه های مختلف و همچنین افزایش قدرت طبقه دین مردان در عرصه های دین و دولت در ایران باستان گردید.

Magi in Achaemenid Era according to Classic Texts and Persepolis Fortification Tablets

Magi had performed the worship rituals in courts of kings; no sacrifice could be offered without a Magi, because Magi were the only way for relationship with gods. The issue of the present article is the studying of sacrifice ceremony and ritual during Achaemenid period and its impact on the enhancement of their power and influence during Ancient Iran. Therefore, the aim of this research is to answer this question based on comparative study according to classic texts and Persepolis fortification tablets that what was the Magi rsquo;s role especially in sacrifice ceremony and ritual during the Achaemenid period? The findings of this research shows that as Achaemenid kings had risen to power, the ceremony and ritual of sacrifice had held more glorious and therefore more quota and present had allocated to them. This issue resulted in the power for Magi, stabilization of their position and influence in Achaemenid state, formation of various ranks and also the raised of power in religious rank in religion and state of ancient Iran.