>
Fa   |   Ar   |   En
   ریشه‌یابی تاریخی »سوختن» انسان کامل در فرهنگ صوفیانه  
   
نویسنده ابوالبشری پیمان ,وکیلی هادی ,ناظمیان فرد علی
منبع مطالعات تاريخ فرهنگي - 1395 - دوره : 7 - شماره : 29 - صفحه:1 -22
چکیده    در اواخر سده سوم هجری، متون عرفان و تصوف اسلامی شاهد آفرینشِ بن مایه مشهوری به نام »شمع و پروانه » با مضمون »سوختن » و »ایثار » بود که به تدریج در دیوان شعرای صوفی به کار رفت و در فرهنگ و ادبیات ایران تا دوره ی معاصر، گسترش کم نظیری یافت و کلیشه شد. نظریه هایی درخصوص منشا مضمون »سوختن » ارائه شده است، اما به نظر می رسد با توجه به اینکه سوختنِ »انسانِ کامل » در باورها و مناسک مسلمانان و همچنین ادیان ایران باستان جایگاهی ندارد، باید آن را با توجه به جغرافیای مشترک خراسان بزرگ با سرزمین های شرقی، نقش جاده ابریشم و هم نشینی معناییِ سنت سوختن انسان کامل در ادیان هندوبودایی و بن مایه های شمع و پروانه در اشعار صوفی ـ شاعران به گفتمان فکری دیگری گره زد. هدف این مقاله تعیین امکان میزان تاثیرگذاری مناسک هندوـ بودایی و انتقال و استحاله مضمون »سوختن » در گفتمان تصوف اسلامی، درقالب بن مایه نمادین شمع و پروانه است.
کلیدواژه انسان کامل، تصوف، ادیان هندوبودایی، سوختن، شمع و پروانه
آدرس دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, گروه تاریخ, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, گروه تاریخ, ایران
پست الکترونیکی nazemian@ferdowsi.um.ac.ir
 
   Historical Rooting of “Burning” of Complete Humankind in Mystical Culture  
   
Authors Abulbashari Peyman ,Nazamianfard Ali
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved