منصب رییس در شهرهای دوره‌ی سلجوقی و پیوستگی‌های محلی و اجتماعی آنان

در دوره‌ی سلجوقیان به دلیل گستردگی قلمرو و تحولاتی که در شیوه کشورداری و روابط درونی مناسبات قدرت بروز کرد، شرایط مناسبی برای تجربه نمودن دوره‌ای از رشد و تکامل نهادهای سیاسی ـ اجتماعی متناسب با اداره امور محلی شهرهای آنان بدست آمد. در این میان، نقش نخبگان محلی که در امور مدیریتی و اجرایی شهرها مشارکت داشتند، مهم بود، از یک سو به عنوان نخبگان محلی؛ چون حلقه‌های وصل‌کننده‌ی جوامع شهری به حکومت سلجوقیان محسوب می‌شدند و از سوی دیگر عملکرد آنان به عنوان متصدیان مقامات مختلف در شهرها، نشان‌گر میزان برخورداری آن جوامع، از امکان اداره‌ی کارآمد بود. در این پژوهش، وظایف و عملکرد منصب رییس در دوره سلجوقیان با روش توصیفی ـ تحلیلی، مورد مطالعه قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش مشخص می‌کند اهمیت یافتن موقعیت رییس در شهرها نشان‌گر افزایش نقش نخبگان محلی در اداره‌ی امور شهری بود و گرایشات محلی، دینی و مالی صاحب منصب رییس، پیوستگی وی را به خاندان‌های نخبگان محلی که آنها نیز تمایلات مشابهی داشتند، ناگسستنی می‌کرد.