بررسی هویت فرهنگی جشن در سیره معصومان (ع)

آیین‌ های مربوط به جشن در زندگی انسان اهمیت خاصی دارند. به ویژه، اگر این آیین‌ها جایگاه دینی داشته باشند در همبستگی و پایداری مردم تاثیرگذارند. به دلیل الگو بودن معصومان (ع) برای شیعیان و همچنین آمیختگی این آیین‌ها با باورهای نادرست، بررسی و شناخت آیین‌های جشن در سیره معصومان (ع) از جایگاه مهمی برخوردار است. این نوشتار در پی آن است که با روش گردآوری کتابخانه‌ای در منابع تاریخی و روایی و با رویکرد توصیفی تحلیلی به بررسی هویت فرهنگی آیین‌های جشن در سیره معصومان (ع) بر پایه شاخص‌های مفهومی سه گانه شادی، آراستگی و شادباش ‌گویی بپردازد. دستاورد پژوهش نشان می‌دهد معصومان (ع) آیین‌های جشن‌ها را با اهداف دینی مانند یکتاپرستی، هم‌گرایی اجتماعی، شادمان‌ سازی، انگیزه ‌بخشی و یاری دیگران فرهنگ‌سازی می‌کردند و در این میان به آیین‌های عرفی مردم نیز توجه داشتند. توجه به برخی آیین‌ها در جشن غدیر مانند عبادت کردن، تنها در سیره نظری امام صادق (ع) و شادباش گویی، تنها در سیره عملی پیامبر(ص) را می‌توان در زمره آیین‌های جشن شیعی دانست.