چگونگی شکل‌گیری میدان تئاتر نوین ایران بین سال‌های 1300 تا 1332 شمسی بر اساس آرای پیر بوردیو

دیالکتیک میان جایگاه میدان قدرت و تاثیر آن در میدان تئاتر ایران در بازه‌ی 13001332ش، با ایجاد تغییر و تنوع در قریحه‌ی عاملان، و کاربست این قریحه در فرایند تولید و مصرف حوزه‌های متنوع نمایش، موجب ایجاد تغییرات بنیادی در فرایند تولید و مصرف تئاتر ایران شد که در گروه‌های تولیدی، سالن‌داران و تماشاگران تاثیر گذاشت؛ لذا در این پژوهش قصد داریم به شیوه‌ی ساختارگرایی تکوینی بوردیو و بر پایه‌ی نظریه‌های تمایز، منش، سرمایه و میدان­، به چگونگی موقعیت و تعامل عاملان بر اساس منشا اجتماعی هر یک در ارتباط با میدان تئاتر؛ تمایز و موضع‌گیری عاملان در مقابل مواضع متناظر؛ و چگونگی ترکیب سرمایه‌های فرهنگی، اقتصادی و نمادین آنها، به شیوه‌ی توصیفی تحلیلی بپردازیم. در انتها درمی­‌یابیم منش و شیوه‌ی تسلط عاملان بر عادت‌واره‌ها و سرمایه‌های میدان، نقش اساسی در شکل‌گیری میدان‌های تئاتری این دوره داشته و نظام اندیشه‌ای خود را به میدان تئاتر تحمیل کرده و منجر به ایجاد تمایز در هویت میدان‌های تئاتری این دوره شده است.

The Formation of the New Iranian Theater Field between 1300 and 1332 ASH based on the Views of Pierre Bourdieu

The dialectic between the position of the field of power and its impact on the Iranian theater field in the period 1332-1332 ASH., by creating changes and diversity in the talents of the actors, and the application of this talent in the production and consumption of various fields of theater, caused fundamental changes in the production and consumption of Iranian theater; which affected production groups, hall owners and viewers. Therefore, in this research, we intend to use Bourdieu’s formative structuralism and based on theories of differentiation, character, capital and field, and study the position and interaction of actors based on the social origin of each in relation to the theater field; distinguish and stance of actors against the corresponding positions; combine their cultural, economic and symbolic capitals in a descriptive-analytical manner. In the end, we find that the character and method of mastering the actors on the habits and capital of the field, has played a key role in the formation of theatrical fields of this period and has imposed its system of ideas on the theater field and has led to differentiation in the identity of theatrical fields.