کاربرد فرض تکیه گاه الاستیک در بهبود دقت ردیابی ترک در تیرها با استفاده از الگوریتم کرم شب تاب

در تحقیق حاضر، از فرض تکیه گاه الاستیک برای ردیابی ترک در تیرها استفاده شده است. در ابتدا مدل تیر با استفاده از این فرض به روز می‌شود که تکیه‌گاه تیر با یک فنر پیچشی و انتقالی مقید شده است. داده‌های آنالیز مودال تجربی تیر سالم، به عنوان ورودی این مرحله در نظر گرفته می‌شود. مقدار سفتی فنرهای تکیه گاه، مجهول مسیله هستند که با یک مساله معکوس تعیین می‌شوند. مدل تیر به دست آمده از مرحله اول در مرحله دوم برای ردیابی ترک، مورد استفاده قرار می‌گیرد. ردیابی ترک با استفاده از یک مساله معکوس صورت می‌پذیرد. ورودی‌های مرحله دوم فرکانس‌های طبیعی تیر، دارای ترک هستند و عمق و موقعیت ترک مجهولات مساله هستند. مسایل معکوس با استفاده از الگوریتم بهینه سازی کرم شب تاب حل شده‌اند که نتایج حاکی از سرعت مناسب همگرایی این الگوریتم می باشند. کارایی روش ارایه شده برای ردیابی یک و دو ترک در تیر با استفاده از داده‌های تجربی با سایر تحقیقات موجود مقایسه شده است که نتایج، حاکی از دقت بیشتر این روش در تعیین عمق و موقعیت ترک است.