تحلیل و بهینه‌سازی شکل سازه های متقارن محوری با استفاده از روش ایزوژیومتریک

تحلیل ایزوژیومتریک یک روش عددی جدید در آنالیز مسایل مهندسی است. این روش بالقوه دارای ویژگی های منحصر به فرد و مناسبی است که شاید در آینده‌ای نه چندان دور بتواند جایگزین روشهای عددی متداول نظیر اجزای محدود و روش های بدون المان گردد. در این مقاله ضمن معرفی فرمول بندی روش ایزوژیومتریک در مسایل متقارن محوری به تحلیل و نیز کاربرد این روش در بهینه‌سازی شکل این نوع از سازه‌ها پرداخته شده است. در این راستا علاوه بر بررسی دقت حل با یک مثال نمونه، دو مثال بهینه‌سازی و حل آن به کمک الگوریتم برنامه ریزی درجه دوم پیاپی ارایه شده است. نتایج نشان می‌دهند که روش ایزوژیومتریک در مقایسه با روش‌های بهینه‌سازی مبتنی بر اجزای محدود با استفاده از تعداد بسیار کمی متغیر طراحی به جواب بهینه مسیله نایل شده است. همچنین به دلیل حذف فرآیند تولید شبکه در این روش، هزینه‌های محاسباتی به طور چشمگیری کاهش یافته است.