تغییرشکل پلاستیک ورق‌های آلومینیومی با روکش پلیمری تحت بارگذاری انفجار مخلوط گازها: بخش دوم: مدل‌سازی تحلیلی و تجربی

در این تحقیق، ابتدا یک سری آزمایش برای ارزیابی تغییر شکل پلاستیک ورق‌های مستطیلی آلومینیومی تقویت شده با پوشش پلیمری تحت بارگذاری انفجار مخلوط گاز انجام شد. برای بررسی اثر ضخامت لایه جلویی و عقبی بر مقاومت در برابر تغییر شکل ساختارهای دولایه فلز- پلیمری، چهار نوع لایه‌بندی مختلف انتخاب شدند. در مدل‌سازی تحلیلی، مدلی برای پیش‌بینی بیشترین خیز دائمی ساختار دولایه فلزپلیمری ارائه شد. همچنین، در مدل‌سازی تجربی، با بی‌بعد سازی معادلات حاکم بر ورق بر مبنای تحلیل ابعادی، تعدادی عدد بی‌بعد ارائه شد که هر عدد بی‌بعد بیان‌گر هندسه ساختار، نسبت بار دینامیکی اعمالی به مقاومت ماده و توانایی مقاومت دینامیکی ماده در برابر تغییر شکل پلاستیک است. با تبدیل داده‌های تجربی به فرم اعداد بی‌بعد و استفاده از روش تجزیه مقادیر منفرد، توابعی ریاضی برای پیش‌بینی بیشترین خیز دائمی ساختار ارائه شد. سپس، مدل‌های تجربی ارائه‌شده با نتایج تجربی صورت گرفته صحه‌گذاری شد. نتایج بدست آمده نشان‌دهنده توافق بسیار خوب نتایج آزمایش‌ها و پیش‌بینی مدل‌سازی از لحاظ بیشترین خیز دائمی است

Plastic deformation of polymericcoated aluminum plates subjected to gas mixture detonation loading: Part II: Analytical and empirical modelling

In this research, a series of experiments were first performed to evaluate the plastic deformation of rectangular aluminum plates reinforced by polymeric coating under gas mixture detonation loading. Four different types of thickness configurations were chosen to investigate the effect of front and back layer thicknesses on the deformation resistance of metalelastomer bilayer structures. In the analytical modelling, a model for predicting the maximum permanent deflection of metalelastomer bilayer structures was presented. Also, in the empirical modelling, a number of new dimensionless numbers were presented by nondimensionalizing the governing equations of plate based on dimensional analysis in which each dimensionless number represents the geometry of the structure, the ratio of applied dynamic loads to the resistance ability of material, and the dynamic resistance ability of material against plastic deformation. Mathematical functions were presented to predict the maximum permanent deflection of structures by converting the experimental data into the form of dimensionless numbers as well as using singular value decomposition method. Subsequently, the presented empirical models were verified by the conducted experimental results. The results indicated an encouraging agreement between the experimental results and empirical predictions in terms of the maximum permanent deflection.