بررسی فرهنگ عامّه در رساله‌ جلالیه اثر محتشم کاشانی

فرهنگ عامّه میراثی کهن با قلمروی به گستردگی تاریخ بشریّت است که به‌صورت شفاهی، سینه‎به‎سینه و نسل‌به‌نسل به شکل تجاربی ارزشمند، به ارث رسیده است. ادبیات عامیانه‌ هر قوم و ملیتّی، برخاسته از فرهنگ و تمدن آن است و اندیشه‎ها، دیدگاه‎ها و همچنین سبک زندگی و اقوام و ملل را در گذشته‎های دور، انعکاس می‎دهد. هدف از این پژوهش، شناساندن باورها و آداب و سنن رایج در رساله جلالیه اثر محتشم کاشانی است. بنابراین پژوهش حاضر با روش تحلیل محتوا و بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای به «بررسی فرهنگ عامّه در رساله‌ جلالیه اثر محتشم کاشانی» پرداخته است. نتایج حاصل از بررسی‎ها، نشان می‏دهد که محتشم کاشانی از بیشتر عناصر فرهنگ عامّه در اثر خود استفاده کرده است و از آن‎ها در راه جذاب‎تر و پرمخاطب کردن اثر خود بهره گرفته است و علاوه‎بر آن از این راه به حفظ سنّت‎های نیک و کهن نیز کمک شایانی کرده است که در این میان بیشترین بسامد مختص به باورها و عقاید عامّه و ادبیات و اصطلاحات عامّه و همچنین کمترین آن‌ها به مواردی همچون مشاغل و حرفه‌ها و آداب و رسوم عامّه اختصاص یافته است.

survey of popular culture in jalalieh treatise by mohtsham kashani

abstractpublic culture is an ancient heritage with a territory as wide as the history of humanity, which has been inherited orally, from chest to chest and from generation to generation in the form of valuable experiences. the folk literature of every nation and nationality originates from its culture and civilization and reflects the thoughts, views and also the lifestyle of the peoples and nations in the distant past. the purpose of this research is to identify common beliefs and traditions in jalalieh treatise by mohtsham kashani. therefore, the current research has analyzed the &public culture investigation in risal jalalieh by mohtsham kashani& using the method of content analysis and based on library studies. the results of the research show that mohtsham kashani used most of the elements of popular culture in his work and used them to make his work more attractive and popular. the way to preserve the good and old traditions has also helped a lot, among which the highest frequency is dedicated to public beliefs and opinions, literature and public terms, and the least of them is dedicated to things such as jobs, professions, and public customs.