زیبایی شناسی سینمای ایران بر اساس مضمون «غربت آگاهی» اشراقی موارد مطالعه فیلم های «سیاوش در تخت جمشید» و «آتش سبز»

زیبایی شناسی سینمای ایران با تکیه بر غربت آگاهی اشراقی ذیل عنوان «سینمای مثال نگار»، مساله ی این مقاله است مفهوم «غربت آگاهی» به معنای یادآور شدن انسان به غربت خویش در اثر چیست؟ فرا روی به عالم بالا در هنر سنتی، آغاز تامل ما در پیوند زیبایی شناسی اشراقی با سینما محسوب می شود. با رویکرد ابژکتیو زیبایی شناختیِ شیخ اشراق و صدور زیبایی از نورالانوار به عالم و انسانِ محصور شده در غربت غربی تحت تدبیر ارباب انواع، می توان به تحلیل فیلم های مثال نگار در سینمای ایران پرداخت. در این نوشتار مضمون «غربت آگاهی» در سینمای ایران با رجوع به رساله های تمثیلی شیخ اشراق با ملازمت تاویل و پدیدارشناسی هانری کربن بررسی شده است. بر مبنای هبوط و معرفت شناسی اشراقی در روایت شناسی فیلم هایی با مضمون غربت آگاهی مشخص گردید، در وحدت سه وجهی حکایت (راوی، روایت و مروی)، راوی هم فاعل حماسه است هم موضوع و مفعول.

aesthetics of iranian cinema based on the theme of stranger consciousness of sohrevardi, cases of study siyavash in takhtjamshid and green fire

the aesthetics of iranian cinema based on illuminated stranger consciousness under the title of exemplary cinema is the subject of this article. how the concept of stranger consciousness which means reminding human of his homelessness is created. escape to the world above in traditional art is the beginning of our reflection on the connection between illuminated aesthetics and cinema. with sohrevardi’s objective aesthetic approach and with exploring beauty from premiere hypostase de la lumiere des lumieres to the world and confinement of human in exile under the management of the lord of all kinds, one can analyze exemplary films in the iranian cinema. in this article the theme of homelessness in the iranian cinema with reference to sheikh ishraq ’s allegorical treatises and with the help of henry corbin’s interpretation and phenomenology has been examined. on the basis of descent and enlightment, in the narratology of films with the theme of stranger consciousness it has been revealed that in the three – dimentional unity of the story ( narrator, narration, and the subject of narration), the narrator is the subject, object and the theme of the epics