تفسیر عرفانی ملاقات خضر(ع) و موسی(ع)

داستان ملاقات موسی با یکی از بندگان خاص خداوند یکی از شگفت‌انگیزترین داستان های قرآنی است که بستر مناسبی برای عرفای مسلمان و تاویلات باطن گرایانه ایشان ایجاد کرده است. به منظور تحقق نگاه عرفانی به این داستان دو رویکرد می توان داشت. در رویکرد نخست جنبه های سلوکی و عملی داستان محور توجه قرار می گیرد و در رویکرد دوم می توان در صدد تاویل و تطبیق اجزای مختلف داستان به صورت انفسی و گاه آفاقی برآمد. مقاله حاضر به رویکرد نخستِ می پردازد و سعی می شود که در آن مدعیات مسطور در تاویلات مختلف با سیاق داستان و سایر عبارات قرآنی مقایسه شود و مورد تدقیق قرار گیرد. همچنین به دیگر جنبه های عرفانی داستان و بهره های سلوکی از آن همچون تطبیق مراحل سه گانه سفر با مراحل سه گانه توحید، ادب بندگی دربرابر خداوند، ترک انانیت، طلب و توجه به مقامات باطنی حتی برای پیامبران و... توجه شود و به استفاده های سلوکی از داستان منحصر نشود.