دعا وطلب در عرفان نظری

دعا ودرخواست بندگان ازآنجایی که با وعده اجابت ازجانب خداوند متعال موردتاکید قرار گرفته و می تواند در روند حوادث و وقایع عالم خلقت تاثیرگذار باشد،در عرفان نظری مطرح گردیده است. عرفای مسلمان سرّ اجابت دعا را در مرتبه اعیان ثابته واز حیث اسما وصفات خداوند دانسته والبته مسیله اجابت دعا را از مسیله تحققخواسته بنده متمایز نموده اند.در مقاله حاضر پس از تعیین انواع دعا وتبیین جایگاه اسما وصفات خداوند وبحث درباره اعیان ثابته نشان داده شده که اعیان ثابته چگونه به‌عنوان لوازم اسما وصفات خداوند در تحقق حوادث گوناگون،ازجمله طلب ودرخواست بندگان تعیین کننده هستند.همچنین یادآور شده که قطعی بودن امر اجابت از جانب خداوند متعال تنها در صورتی است که داعی با معرفت و تصوری صحیح از خداوند و قلبی طاهر تنها خدا راخوانده وغیرِ حق را در دل وذهن خود جایگزین حق نکرده باشد.