مجنونِ لیلی به روایت عطار

: مجنون یکی از شخصیت های داستانی است که نه تنها در داستان های غنایی و بزمی مطرح است، بلکه در میان دسته ای از آثار عرفانی نیز کمابیش حکایت هایی از وی را می توان دید. عطار ازجمله شاعران صوفی است که در مثنوی های خود بیش از دیگران از مجنون و رفتارهای گوناگون او سخن گفته است. مجنون، چنان‌که از روایت عطار برمی آید، تجسم احوال کسانی است که در عشق به کمال رسیده و از زلال معرفت سیراب گشته اند. عطار در حکایت های متعددی که از مجنون نقل می‌کند، می کوشد تا آنچه رسم و شیوه سالکان طریق است در او متجلی سازد و او را حامل بخش قابل توجهی از اندیشه های عرفانی خویش سازد. بنابراین طرح این سخن که مجنون حکایات عطار چه بسا خود شاعر است در کسوت مجنون، سخنی به دور از واقع نباشد، چرا که حاصل رفتارهای گوناگونی که شاعر از مجنون بیان می کند چیزی نیست جز عصاره افکار و اندیشه های بزرگان صوفیه.