دعوت به وحدت و نوع‌دوستی در ادبیات عرفانی

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «اِنّی بُعِثتُ لِاُتَمِّمَ مَکارِمَ الاَخلَاق». همچنین آن حضرت حسن خلق را کلید بهشت معرفی می کنند. در دین مبین اسلام اخلاق حسنه و مدارا و صلح جویی همواره تاکید و از کینه ورزی، عداوت و لجاجت به عنوان رذایل اخلاقی نهی شده است. عارفان مسلمان با نگاهی ظریف و هنرمندانه به دین و مباحث اخلاقی، متون خود را با گوهر تعلیم آراستند و به‌ویژه از سده هفتم تعالیم عرفان اسلامی در بطن زندگی مردم جاری و پیام‌ انسانی و اخلاقی دین اسلام با نگاهی عرفانی و هنری مردم را به سجایای اخلاقی، مثل اخوت، نوع‌دوستی، دوری از خصومت و کینه‌ورزی، تحمل و صبر برای رسیدن به صلح، آرامش و وحدت و یکپارچگی دعوت کردند. در این نوشتار سعی برآن است که با بررسی سخنان پندآموز و حکیمانه شاعران بزرگ پهنه ادب‌ فارسی، سعدی، مولوی و حافظ پیام صلح، دوستی و اخوت آنان برجسته‌تر و نمایان‌تر به خوانندگان منتقل شود.