آسیب‌شناسی مکاشفات از منظر ابن‌عربی

آسیب‌پذیری برخی از مکاشفات در عرصه تبیین و تفسیر و تاویل مورد انکار عرفای سترگ نبوده و نیست و ابن‌عربی نیز به برخی از این موارد اذعان می‌نماید. ایشان ذات مکاشفه را از حیث منشا، آسیب‌ناپذیر دانسته تنها احتمال خطا را از ناحیه مکاشِف ساری و جاری می‌داند. سخن اینجاست که این مطلب تا چه اندازه مقرون به صحت بوده و در چه مراحل و ساحتی امکان نفوذ آسیب به ساحت یافته‌های عرفانی وجود دارد؟ مراحل و موازین راستی‌آزمایی و سنجش صحت و سقم مکاشفه در مقام گزارش متکلم و مکاشِف، و نقش مولفه‌های تبیینی و منشا این خطاها مورد بررسی قرار گرفته راهکارهای رهایی از این آسیب احتمالی ارایه می‌گردد.