امتداد آرای پیشاسقراطیان و افلاطون در مبانی عرفان نظری و عملی با محوریت تطبیق آرای پیروان ادیان وحیانی درسده های میانه از فلوطین تا مولانا و عصر تیموری

درنگاه پدیدارشناسانه به الگوهایِ گفتمان حکمت عملی و نظریِ عرفای مسلمان، با ربط و نسبت هایی میان اندیشه  و آرای عرفای باورمند به سایر ادیان وحیانی از جمله مسیحیت مواجهیم که این ربط و نسبت ها به نوبه خود ، منشعب از اندیشه های معرفت شناسانه افلاطون گرایان سده های میانه است. الگوهای گفتمان مذکور ، با مبانی فلسفه« فیثاغوری - سقراطی – افلاطونی»، انطباق و هم بستگی نشان می دهند.

continuation of the views of pre-socratics and plato on the foundations of theoretical and practical mysticismwith the focus on applying the views of the followers of the revelatory religions in the middle ages from plotinus to rumi and the timurid era

from a phenomenological view, of the discourse patterns of practical and theoretical wisdomof muslim mystics are related to the relations between the thoughts and opinions of believing mystics to other revelatory religions, including christianity middle. oure method in this research is the method of comparative analaysis of the discussed opinions.the result is that the view of theoretical and practical wisdom amomg islamic mystics in this article, along its non-linear historical course, with the type of attitude of the cheistian mystics under oure investigation, in the foundation of the pythagorean-socratic-platonic philosophy, show conformity and solidarity.