رویکردهای متفاوت نسبت به‌شطح‌گویی و انواع درون‌مایه شطحات

شطح « در اصطلاح عرفانی، به مجموعه رویدادهای گفتاری و رفتاری اطلاق می گردد که از عارف در حالت وجد، سکر و از خود بی خودی سر می زند و سرریزی های روح را بر زبان یا فعل او آشکار میکند.شطحات،گرچه گزاره هایی هستند که در حوزه الهیات می گنجند،امّا ایده های غیرمتعارفی را که در قالب ایده های شریعتی و گاه حتی عرفانی و چهارچوب عقلی و قالب منطقی گفتار نمی گنجند،مطرح میکنند. اغلب درون مایه های شطحیات، اسباب مخالفت با شطح گویان و اتهامات کفرآمیز را به آن ها فراهم ساخته است. در میان اصحاب اضطراب و سکون، دو رویکرد متفاوت نسبت به شطح وجود دارد. این مقاله بر آن است تا ضمن دسته بندی نظرات موافق و مخالف شطح گویی و علل آن، به بررسی انواع درون مایه شطحیات در کتاب هایی نظیر »تذکره الاولیاء «، »شرح شطحیات « و....بپردازد.

Different Approaches to Shath and Types of their themes

In the mystical term, Shath means a collection of verbal and behavioral events, which appears from the mystic in the state of From the mystic in a state of rapture, evanescence and it reveals the overflows of the soul in the language or action. Shaths however, are propositions that are included in the field of theology, But they express uncommon ideas that they are not included in the form of religious ideas and sometimes even mystical ideas, and rational frame and logical language format. Most of the shaths provided reasons of opposition and accusation of being profanity, to their speaker. This article tries to categorize advocative and opposite opinion of speakers of Shath and their motives, and study types of themes in the books like: Tadhiratulawliya , Sharhe Shathyat and hellip;.