مقایسه بازنمایی زنان در آثار استودیویی عکاسان ایرانی و ژاپنی اواخر قرن نوزدهم میلادی

چکیدهبا ورود عکاسی در ایران به سال 1258 ه.ق/ 1842 م و در ژاپن با اختلاف کمتر از یک دهه به سال 1264 ه.ق/1848 م هم زمان شاهد رشد و ترقی روزافزونی در هنر عکاسی این دو کشور هستیم. با توجه به اسناد تصویریب هدست آمده از عکاسی قرن نوزدهم کشورهای ایران و ژاپن، بازنمایی زنان در ژاپن به طور گسترد هتریب هچشم می خورد. نگارنده با بهره گیری از روش توصیفی به دنبال پاسخ این پرسش ها بوده که نحوه ورودصنعت عکاسی به کشور ژاپن و ایران در روند بازنمایی زنان در عکس چه نقشی داشته است و زنان چهجایگاهی و چه اهمیتی در آثار استودیویی عکاسان ژاپنی و ایرانی قرن نوزدهم دارند. در ادامه روند و جریانپژوهش جهت بررسی و تفسیر شباهت ها، تفاوت ها و چرایی کاربرد زنان در عکس های استودیویی از روشمقایسه ای استفاده شده است. در این مقاله، در دو بخش مجزا ابتدا ورود عکاسی و چگونگی بازنمایی زنان دردو کشور ایران و ژاپن بیان شده است. سپس به مقایسه تصویری بازنمایی زن در عکاسی استودیویی ایرانو ژاپن در مواردی از جمله طبقه اجتماعی زنان، پس زمینه، پوشش و نوع لباس، وضعیت و حالت قرارگیریمدل ها نسبت به هم مقایسه و تحلیل شده است. هجوم سهمگین مدرنیته و مظاهر غرب به دنیای شرق که ایرانو ژاپن را شامل می شد دو نتیجه بسیار متفاوت د ربر داشت. فرهنگ ژاپن در دوره میجی با شناخت و تحلیلغرب و عکاسی آن، در برداشت خود از این میراث عاقبت توانست از آن عنصری مختص خود که عکاسی ازنوع ژاپنی است استخراج کند، اما هنرمند ایرانی پس از دوره قاجار نه فقط در عکاسی بلکه در برخی هنرهایدیگر نیز تنها به تقلیدی سطحی و بی دخل و تصرف از غرب اکتفا کرد.