تعامل بز و درخت آسوریگ در تبلور هنری ایران قبل از اسلام وآشور

داستان درخت آسوریگ بر مبنای تعامل بز و درخت شکل گرفته و این دو عنصر به عنوان نمایندگان اقوام ایران قبل از اسلام (ماد) و آشور، اندیشه و بنیان فکری آن ها را به تصویر کشیده است. چگونگی شکل گیری و جایگاه این دو عنصر به عنوان نماد در هنر و مذهب این دو دولت مرادپژوهش است. بنابراین بز در تمدن ایران قبل از اسلام ودرخت آسوریگ در تمدن آشور دارای چه معنا و مفهومی است؟ و نیز تعامل بز و درخت آسوریگ به عنوان نمایندگان دو تمدن فرهنگی در قبل از اسلام بر آثار هنری به چه صورتی تبلور یافته است؟مطالعه و تحلیل داده ها با استفاده از روش توصیفی تحلیلی در چارچوب شمایل نگاری صورت پذیرفته است.بر اساس یافته ها چنین استنباط می شود که اساس و ریشه داستان آسوریگ در مذهب این دو قوم یعنی ماد و آشور گنجانده شده و شاید بز به دلیل چالاک و بی باکی در قالب نماد مزداپرستی و درخت نخل به علت داشتن جایگاهی والا در بین النهرین و آشور، مورد پرستش بوده و بر روی آثار نقش بسته است؛ اگرچه نقش درخت (اشکال مختلف) و همچنین بز در دوران ما قبل ماد و آشور به عنوان نماد کاربرد فراوان داشته و تاثیرپذیری اقوام ماد و آشور از نمادهای گذشتگان به عنوان باورها و عقاید دینی و آیینی انکارناپذیراست. باید اذعان داشت که داستان آسوریگ در این دوران با توجه به اسناد مکشوفه باستانی، به صورت کلی نمایان و مطرح بوده است. پس از جمع بندی مطالب و تصاویر، نتایج ذیل از تعامل دو عنصر بز و درخت در قالب داستان درخت آسوریک قبل از اسلام به دست آمده است: برتری جویی قوم ماد بر آشور، تقدم وبرتری دین زرتشت بر خدایان آشوری، اتحاد میان دامپروری و کشاورزی، اتحاد نوع بشر در قالب جنس نرو ماده و برتری جویی جنس مذکر، کنایه از زایش و باروری و اتحاد زمین و آسمان.