بررسی دیدگاه مسافران مترو شهر تهران نسبت به وضعیت گرافیک محیطی آن (مطالعه موردی: سیستم علائم و نشانه های مترو تهران)

گرافیک محیطی به عنوان مهمترین ابزار ارتباط تصویری در فضاهای شهری امروزی کاربرد دارد و رفتار و بسیاری ضعف های موجود در بطن جامعه را به صورت لایه های پنهانی پوشش می دهد. گرافیک محیطی به عنوان پایه و اساس نظم بخشی در محیط های شهری مطرح می شود؛ بنابراین توجه به آن یعنی موفقیت در ایجاد فضای مطلوب شهری. از این رو، هدف این پژوهش بررسی وضعیت سیستم علائم و نشانه های مترو شهر تهران است که نقش عمد های در انتظام و شکل گیری آرمان شهر ایفا می کند و قراردادن امکانات بصری مطلوب در آن به تلطیف روان و اذهان و برقراری ارتباط بصری مخاطب کمک می نماید. جامعۀ مورد مطالعه،مسافران حاضر در مترو شهر تهران است و نوع تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و روش گردآوری داده ها، روش تحقیق ترکیبی(کیفی و کمی) است، اما اولویت با پژوهش کمی است. بدین جهت برای گردآوری داده های کیفی از منابع کتابخانه ای استفاده شده و ابتدا اهمیت و چیستی علائم و نشانه ها در زندگی امروز مورد بحث قرارگرفته است. یافته های مورد نظر بخش کمی تحقیق نیزاز روش پیمایشی و توزیع پرسشنامه در میان مسافران حاضر در مترو جمع آوری و جهت تجزیه وتحلیل داده ها نیز از بسته استفاده شده است. نتایج کلی تحقیق کیفی نشان می دهد که سیستم علائم و نشانه ها دارای اصول و مبانی spss v نرم افزاری 22می باشد که توجه به آن از ضرورت های طراحی برای محیط عمومی است و بی توجهی به آن موجب ضعف و اغتشاش ذهنی و بصری می شود. برآیند مطالعات میدانی نیز بیانگر عدم موفقیت علائم موجود در مترو شهر تهران می باشد و علائم نتوانسته به خوبی انتظارات مورد توجه مسافران را برآورده سازد و عدم رضایت مخاطبان موجب بی توجهی مسافران نسبت به علائم گردیده و این مسئله به عنوان یک عامل اساسی در ایجاد و تشدید بی نظمی در محیط پر رفت وآمد مترو تاثیر گذاشته است.