بهره گیری فتحعلی شاه از زبان تصویر در قدرت نمایی

شکل گیری شاخه ای جدید از هنر نگارگری ایرانی به نام «چهره نگاری و پیکرنگاری درباری» به ابتکار فتحعلی شاه کاربرد نوعی رسانه تصویری بود که در جهت تحقق اهداف تبلیغاتی شاهان قاجار شکل گرفت و بر این اساس به نظر می رسد که بین این آثار و گرافیک فصل مشترکی وجود دارد و لذا مساله اصلی مقاله آن است که احیای ارتباطات تصویری سلطنتی ایران قدیم به خواست فتحعلی شاه دارای چه فصل مشترکی با گرافیک بوده است؟با کمی تامل بر غالب آثار برجای مانده از هنرهای درباری دوران قاجار همچون انواع نقاشی ، صخره نگاری و حتی ضرب سکه این نکته آشکار می شود که عموم آنها دارای اهدافی تبلیغاتی بوده، آن چنانکه اگرچه در ظاهر عناصر تزیینی محسوب می شده اند، اما در لایه های پنهان خود به لحاظ تاثیرات اجتماعی، ناقل مفهوم مشروعیت بخشی نظام و در یک کلام سازوکار برجسته سازی چهره قدرت بودند، به همین علت می توان این آثار را بر اساس هویت کاربردی آنها متعلق به حوزه گرافیک دانست.این مقاله از نوع کیفی و روش آن تحلیلی تاریخی است.