بسته بندی مواد غذایی توسط بیوپلیمرهای با منشا پروتئین گیاهی

مدّت های طولانی است که از پلیمرهای سنتزی مانند پلی اتیلن ترفتالات، پلی وینیل کلراید و پلی اتیلن به عنوان مواد بسته بندی استفاده می شود که بازاری در حدود 12 میلیون تن در سال را به خود اختصاص می دهد. مهم ترین مشکل مواد بسته بندی سنتزی، زمان بر بودن فرآیند تجزیه آن ها می باشد که باعث آلودگی محیط زیست می گردند. از طرفی، آلودگی مواد بسته بندی پلاستیکی به وسیله مواد غذایی یا مواد بیولوژیکی و مهاجرت از بسته غذا، از مشکلات دیگر این مواد است که باعث کاهش امنیت غذایی و تغییر طعم می شوند. این مشکلات، زمینه ساز توسعه مواد بسته بندی زیست تخریب پذیر مانند فیلم های خوراکی از جنس پلی ساکاریدها و پروتئین ها شده است. در این مقاله مروری، چندین بیوپلیمر پروتئینی با منشا گیاهی به همراه ویژگی ها، شرایط تولید، ویژگی های فیلم حاصل و موارد کاربرد آن ها در صنعت بسته بندی مواد غذایی به تفکیک مورد بررسی قرار گرفته است.