بررسی امکان استفاده از فنّاوری ازن در صنعت بسته بندی محصولات غذایی

امروزه، استفاده از فنّاوری ازن به عنوان یک روش کارآمد جهت حذف میکروارگانیسمها و استرلیزاسیون مواد بستهبندی به میزان زیادی مورد توجّه صنعتگران غذا قرار گرفته است. در این میان برهم کنش گاز ازن و مواد بسته بندی بسیار حایز اهمیت بوده و شناخت این عوامل در کیفیت مواد غذایی بسته بندی شده و ایمنی غذایی آن نقش بسزایی دارد. به طوری که حضور این گاز در مجاورت مواد بسته بندی میتواند سبب تغییراتی در برخی از خصوصیات پلیمر‌های پلاستیکی مورد استفاده در بستهبندی نظیر تغییر در خصوصیات بازدارندگی، مکانیکی، فیزیکی، ساختاری و یا تجزیه شیمیایی پلیمرهای آن گردد. از مهم ترین تغییرات مشاهده شده در این پلیمرها میتوان به تغییر در میزان کشش سطحی و چسبندگی پلیمرهایی نظیر پلی اتیلن، پلی پروپیلن و پلی اتیلن ترفتالات، تغییر در ساختار حلقه های آروماتیک فیلم های پلی استایرن و کاهش پایداری آن ها، افزایش میزان و سرعت اکسیداسیون در بخش آمورف پلیمرها و شکل گیری و حضور برخی فرآورده های اکسیداسیون نظیر استرهای پلاستیک، آلکان، آلکنها، کتونها و پراکسیدها اشاره کرد. کلیه تغییرات ایجاد شده در پلیمرها می توانند سبب تغییر در خواص کیفی مواد غذایی بسته بندی شده و کاهش ایمنی غذایی آن شود. بنابراین جهت استفاده بهینه از این فنّاوری، درک صحیح از مکانیزم و عوامل موثر بر این واکنش‌ها، ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه، نتایج تحقیقات انجام شده در زمینه کاربردهای گاز ازن در صنعت غذا، تغییرات ایجاد شده در مواد بسته بندی تحت تاثیر تیمار با ازن و نیز تاثیر این مواد بر خواص کاربردی ازن ‌بررسی شده است.